Πρωταθλητής

O Oλυμπιακός κατέκτησε το 11ο πρωτάθλημα τα τελευταία 12 χρόνια, και η συζήτηση κάθε σκεπτόμενου φιλάθλου έχει θέμα το δίκαιο της πρότασης αυτής.

Οι ΑΕΚτζήδες θεωρούν πως είναι "ηθικοί νικητές" ή αλλιώς ¨νικητές εντός των αγωνιστικών χώρων".

Τι σημαίνει όμως ηθικός νικητής;
Λογικά σημαίνει πως δεν χρησιμοποίησε ανήθικα μέσα για να κερδίσει το πρωτάθλημα. Είναι το να κάνεις ένσταση αντικανονικής συμμετοχής παίκτη αντιπάλου ομάδας (ο οποίος μάλιστα πρωτοπαίζει εναντίον σου) ανήθικο;
Νομίζω πως όχι.

Και τι σημαίνει νικητής εντός των αγωνιστικών χώρων;
Αν μια ομάδα χάσει στο Καραϊσκάκη από τον Ολυμπιακό έχοντας δεχτεί εκατοντάδες αντικείμενα στο κεφάλι από τους κάφρους της θύρας 7, έχει χάσει εντός του αγωνιστικού χώρου; Αν η αθλητική αρχή μηδενίσει τον (όποιο) Ολυμπιακό για μια τέτοια συμπεριφορά, τότε ο (όποιος) Ολυμπιακός έχει δικαίωμα να ομιλεί για "νίκη εντός του αγωνιστικού χώρου";
Νομίζω πως και πάλι όχι.

Το ποδόσφαιρο, και συγκεκριμένα η οργάνωση του πρωταθλήματος Ελλάδας είναι ένας θεσμός που διέπεται από κανόνες αγωνιστικούς και εξωαγωνιστικούς. Αν ο Τζιόλης δεχτεί 7 κόκκινες κάρτες και δεν παίξει στο μισό πρωτάθλημα, δεν δεχόμαστε πως υπάρχει καμμία αδικία εις βάρος του Παναθηναϊκού ή αλλοίωση της βαθμολογίας του πρωταθλήματος. Αν ο ΠΑΟΚ τιμωρηθεί με 5 παιχνίδια κεκλεισμένων των θυρών, το ίδιο.

Άρα λοιπόν ο Ολυμπιακός εφόσον δίκαια κέρδισε την ένσταση εναντίον του Απόλλωνα Καλαμαριάς, δικαίως στέφεται πρωταθλητής.

ΥΓ. Γαύροι, αδέρφια, φέτος ήμασταν (συνολικά στο πρωτάθλημα) καλύτεροι!

Οι 100 καλύτεροι έλληνες

Μου έκανε μεγάλη εντύπωση η εκστρατεία του Σκαϊ για τον εντοπισμό των 100 μεγαλύτερων ελλήνων. Ο λόγος είναι πως εδώ κι ένα χρόνο αυτή τη δουλειά την κάνω κι εγώ! Ξεκίνησε ως χόμπι (ως συνήθως ήθελα να καταλήξω σε ένα ΤΟΡ-5) αλλά κάποια στιγμή το παράτησα. Είχα φτάσει όμως σε μια μεθοδολογία διαφορετική από αυτή του σταθμού. Συγκεκριμένα, είχα ορίσει 10 τομείς στους οποίους έψαχνα τους 10 πιο αξιόλογους έλληνες όλων των εποχών. Οι τομείς αυτοί είναι:

1. Επιστήμη
2. Φιλοσοφία
3. Πολιτική
4. Στρατηγική
5. Αθλητισμός
6. Λογοτεχνία
7. Τέχνες
8. Οικονομία - Επιχειρηματικότητα
9. Μουσική
10. Υπόλοιπα

Το σχέδιο από το ξεκίνημά του έχει ένα πρόβλημα: τι σημαίνει σημαντικός έλληνας;
Ένας έλληνας είναι σημαντικός όταν είναι σημαντικός για τους υπόλοιπους έλληνες (όπως ο Βενιζέλος) ή όταν είναι σημαντικός για τον κόσμο όλο (όπως ο γιατρός Παπανικολάου);

Αν και το ερώτημα είναι βασικό για τη συνέχιση της αναζήτησης των πιο σημαντικών ελλήνων, προσωπικά επέλεξα να καταγράψω και τις δύο περιπτώσεις. Έτσι κατέληξα (μέχρι στιγμής) στις εξής ΤΟΡ προσωπικότητες από κάθε τομέα:

1. Επιστήμη: Θουκυδίδης (αδυναμία μου) με α' αναπληρωματικό τον Δημόκριτο

2. Φιλοσοφία: Σωκράτης

3. Πολιτική: Καποδίστριας (α΄αλλαγή ο Περικλής)

4. Στρατηγική: Μέγας Αλέξανδρος (αναπληρωματικός ο μπαμπάς του, Φίλιππος ο Β')

5. Αθλητισμός: Πύρρος Δήμας, ο μόνος έλληνας που κυριάρχησε σε παγκόσμιο επίπεδο σε όλη του την καριέρα (αλλαγές οι Νίκος Γκάλης, Διαγόρας ο Ρόδιος)
6. Λογοτεχνία: Αισχύλος (ο πρώτος θεατρικός συγγραφέας - οι άλλοι έγραφαν ποίηση)
7. Τέχνες: Φειδίας (δεν συγκρίνεται με κανέναν άλλο σε δημοτικότητα. 2ος μάλλον ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος) 8. Οικονομία - Επιχειρηματικότητα: Αριστοτέλης Ωνάσης

9. Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης
10. Υπόλοιπα: ;

Ντόπα

Η εθνική ομάδα άρσης βαρών (η μόνη εθνική που έχει βγει πρώτη σε παγκόσμιο) ήταν ντοπέ. Πού είναι τώρα οι δημοσκοπήσεις να μας πουν πόσοι το περίμεναν; Και ακούω και αντιδράσεις του στυλ "μα όλοι παίρνουν και μόνο εμάς κυνηγάνε!".

Λοιπόν, για σας που θέλετε να είστε υπερήφανοι που είστε έλληνες και ένας όμοιός σας (έστω και με το επίθετο Καχιασβίλι) παίρνει χρυσά μετάλλια στους ολυμπιακούς, καλά έκαναν τα παιδιά και χαπακώνονταν. Για μένα που δεν με ενδιαφέρει τι σημαία κουβαλάει ο κάθε χαπάκιας, όχι.

Εγώ είμαι κατά του αντιντόπιγκ. Όχι του ντόπιγκ. Έτσι κι αλλιώς οι ολυμπιακοί και ο πρωταθλητισμός στηρίζονται στην πώληση του θεάματος και του ρεκόρ. Θα τους έβλεπα με την ίδια ευχαρίστηση και αν επισίμως όλοι είναι ντοπέ. Γιατί να κρυβόμαστε; Και ίσως τότε οι φαρμακευτικές εταιρείες, με απόλυτη διαφάνεια, μπορούσαν να ελεγχθούν για τα αποτελέσματα των σκευασμάτων τους πάνω στον άνθρωπο. Όπως όλα τα άλλα φάρμακα.