Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 04, 2006

Μολδαβία - Ελλάδα: με την τακτική Auto!

O Ότο Ρεχάγκελ κατέβασε προχτές την Εθνική Ομάδα στο ματς με την Μολδαβία με ένα 4-3-3 όπου και οι τρεις κεντρώοι είναι αμυντικά χαφ: Ζαγοράκης, Μπασινάς, Κατσουράνης.
Οι τρεις επιθετικοί (Χαριστέας, Αμανατίδης, Καραγκούνης) ήταν οι εξής δύο: ο Χαριστέας. Ο Καραγκούνης εκδιώχθηκε από την ενδεκάδα της Μπενφίκα επειδή δεν είναι αρκετά επιθετικός για δημιουργικό χαφ και αρκετά αμυντικός για αμυντικό χαφ. Ο Αμανατίδης έχει ένα (κατά Ρεχάγκελ) μεγάλο προσόν: παίζει στη Γερμανία. Δυστυχώς, όπως φάνηκε το Σάββατο, δεν έχει κανένα άλλο.

Αυτή η ενδεκάδα κατεβαίνει λοιπόν, όχι για να πάρει το Χ στο Γουέμπλεϊ, αλλά το διπλό στο Κισινάου. Η λογική του «κατεβαίνω με 3 αμυντικά χαφ για να έχω μονίμως τη μπάλα» καταρίπτεται στο παιχνίδι πολύ γρήγορα, όταν διαπιστώνει (και ο Ρεχάγκελ) πως τη μπάλα την έχουμε και με δύο αμυντικά χαφ, μη σου πω και με μισό. Και τι κάνει κανείς σ’ αυτή την περίπτωση; Βγάζει τον (τραγικό) Ζαγοράκη, θα μου πείτε. Όχι! Τον βάζει επιθετικό χαφ!

Με όλα αυτά τα λάθη μαζεμένα, η Εθνική κάνει ένα κάκιστο πρώτο ημίχρονο. Και εκεί που στο δεύτερο έρχεται η φώτιση στον μεγάλο Ότο να βγάλει τον Ζαγοράκη, να παίξει στη φυσιολογική του θέση ο Καραγκούνης και να βάλει το Λυμπερόπουλο (αφού όλη η Μολδαβία είναι πίσω και το γκολ είναι φανερό πως θα μπει από σέντρα), καταφέρνει πάλι και τα σκατώνει. Βγάζει τον κατεξοχήν κεφαλοσφαιριστή Χαριστέα και βάζει τον παίκτη «δώσεμουχώρονατρέξωναδειςτιεστίβερίκοκο» Σαλπιγγίδη.
Για το ότι κρατάει μέσα τον Αμανατίδη, πρέπει να γραφεί ξεχωριστό κεφάλαιο…
Παρόλα αυτά η, μία κλάση ανώτερη, εθνική, κερδίζει.

Μη με παρεξηγείτε. Ο Ότο είναι ένας μεγάλος προπονητής με κύρια προσόντα του το ότι ξέρει να διαλέγει παίκτες (εξαιρουμένου του γερμανικού κωλύματος), στήνει την ομάδα που βρήκε πολύ καλά με σπουδαίους αντιπάλους (Γαλλία, Τσεχία, Πορτογαλία, Ισπανία) και δεν μπορεί επουδενί να παίξει μπάλα με χειρότερους (Αρμενία, Αλβανία, Μολδαβία, Β.Ιρλανδία) δηλαδή να δημιουργήσει. Οπωσδήποτε είναι πολύ καλός ψυχολόγος και δεν πανικοβάλλεται. Μένει προσηλωμένος στους παίκτες του και δεν τους αλλάζει με ΤΙΠΟΤΑ! Αυτό φυσικά είναι και αρνητικό (βλ. περίπτωση Ζήκου)

Το μόνο σίγουρο φίλοι μου, είναι πως αυτός ο προπονητής, σε αυτά τα προκριματικά,
ΘΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου