Ο γαύρος είναι (και φέτος) μόνο για τον φούρνο

Δεν υπάρχει (κατ'εμέ) μεγαλύτερη απόλαυση από 30 μαντράχαλους που τσακώνονται για ποδόσφαιρο. Αυτό συνέβη στο http://themotorcycleboy.blogspot.com/2006/09/blog-post_13.html

Ο λόγος όλων των ποδοσφαιρικών τσακωμών είναι τα παρακάτω 10 αναπάντητα ερωτήματα:

1. Είναι σοβαρό πράγμα το ποδόσφαιρο ή είναι μόνο για πλάκα δύο ώρες τη βδομάδα;

2. Αν έχουν σημασία μόνο τα λεφτά, τότε γιατί μας βάζουν να παίξουμε στο Τσαμπιολίγκ και δεν μας αφήνουν στην ησυχία μας; Γιατί η Σπόρτιγκ Λισσαβώνας κέρδισε (προχτές) την Ίντερ; (μοναδικό παράδειγμα αυτή την εβδομάδα)

3. Να προσφέρουμε θέαμα αλά Σόλιντ ή να κερδίζουμε μισό-μηδέν αλά Μπάγεβιτς;

4. Να υποστηρίζουμε τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη ή να χαιρόμαστε με την τεσσάρα του Θρήνου; Και γιατί αυτό είναι κακό; (βλ. και ερώτημα 1)

5. Είμαι με την ΑΕΚάρα αλλά την έπαιξα ότι θα χάσει με πάνω από 1 γκολ διαφορά με συντελεστή 1,51. Το θεώρησα (για μένα που ξέρω την ομάδα) κατάθεση σε τράπεζα με επιτόκιο 51% την ημέρα. Είναι αμαρτία ή απλά κακό;

6. Οι ομάδες είναι τελικά εταιρείες ή ιδέες; Ο πρόεδρος πρέπει να είναι φίλαθλος ή οπαδός;

7α. 1ο Προαιώνιο Ερώτημα: Έχουν μεγαλύτερη αξία τα πρωταθλήματα στην Ελλάδα ή η ευρωπαϊκή καταξίωση;
7β. 2ο Προαιώνιο Ερώτημα: Μετράνε τα πρωταθλήματα πριν την δημιουργία Α’ Εθνικής;

8. Ο πρωταθλητισμός είναι το όπιο των λαών για να ξεχνάνε τα προβλήματα και να τους πίνει το αίμα το κεφάλαιο;

9. To be (in the Champions League) or not to be?

10. Θυμάσαι τη φάση με τον Τσαλουχίδη, που ανατρέπει τον Κοπιτσή στο 87' και το μαϊμού πέναλτι που σας έδωσε στο καπάκι; (Αλλά βέβαια, που να το θυμάσαι!)

Η ομορφιά των παραπάνω ερωτημάτων είναι η ίδια με αυτή της ερώτησης "Υπάρχει ζωή μετά;": απαντώνται μεταθάνατον.

Φυσικά, έχω άποψη (όπως όλοι) για όλα τα παραπάνω και, συνήθως, είναι κάπου στη μέση...