TOP 5 PC-Games

Βασικά είναι το ΤΟΡ 5 των παιχνιδιών στα οποία έχω αφιερώσει την περισσότερη ώρα, αλλά όπως καταλαβαίνετε, άξιζαν κάθε λεπτό…
Να μια καταπληκτική κατηγορία που μου φέρνει στο μυαλό ώρες (για να μην πω χρόνια!) ξενοιασιάς, ανεμελιάς, εδώ ο κόσμος χάνεται η π**τανα λούζεται, πέρα βρέχει, ωχ αδερφέ, κλπ κλπ κλπ

1. Civilization (by Sid Meier) 1
Μιλάμε για το απόλυτο παιχνίδι στρατηγικής και μιλάμε για το 1 (νεούδια!) Ρεκόρ από τον φίλο Γιώργο που είχε έρθει σπίτι 11 το πρωί για καφέ. Πορώθηκε και μας είπε να φύγουμε και θα έρθει να μας βρει αργότερα στο φαγητό. Γύρισα 2 η ώρα το βράδι και τον βρήκα στην ίδια στάση, μπροστά από τον υπολογιστή, πολεμώντας…



2. Championship Manager 2
Aτελείωτα βράδια με την Roma (τότε δεν υπήρχε το ελληνικό πρωτάθλημα). Aξέχαστο το πρωτάθλημα που πήρα με τον Batistouta μεταγραφή (πριν τον φέρει στην πραγματικότητα ο Capelo!) Αλησμόνητη η βραδιά του Champions League στη Βαρκελώνη που, έχοντας φάει από την Μπάρτσα επί 89’ το πάτημα της αρκούδας, σκοράρει ο Μπάτιγκολ και παίρνουμε το διπλό!... Χωρίς υπερβολές μια από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές στη ζωή μου… (χρειάζομαι ψυχίατρο, ίσως)
Ακλόνητο ρεκόρ του φίλου μου του Γρηγόρη που έπαιζε 36 ώρες συνεχόμενα την Μπαρτσελόνα με διαλλείματα μόνο για φαί (delivery) και τουαλέτα…

3. Ηeroes of Might & Magic 2 (και 3)
Το απόλυτο Fantasy Strategy. Κατεβάζαμε χάρτες απ’ το internet, φτιάχναμε δικούς μας, διοργανώναμε campaigns… Το 3 το αγοράσαμε τσοντάροντας 5 άτομα και βγάζοντας φωτοτυπίες τη βίβλο (το manual)

4. Prince of Persia 1
H πρώτη αγάπη… Το τελειώσαμε στην εξεταστική του Σεπτεμβρίου με σχολαστική δουλειά τριών ατόμων 19:00 – 02:00 ΚΑΘΕ βράδι. (Φυσική ΙΙ τελικά δεν έδωσα…)

5. SimCity/Ceasar 3
Μήπως είμαι γεννημένος για Δήμαρχος; Το SimCity ήρθε στη ζωή μου όπως όλα τα όμορφα πράγματα: απρόσμενα. Μια φθινοπωρινή νύχτα του Οκτώβρη πήγα επίσκεψη στο φίλο μου το Βασίλη. Εκείνος αντί να μου φτιάξει καφέ, κατευθύνθηκε στον υπολογιστή: «Έλα!» μου είπε αντί προλόγου, «έλα να δεις!». Όταν το πρώτο οικοδομικό τετράγωνο πήρε ρεύμα από τον νεότευκτο ατμοηλεκτρικό εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας, έμεινα άναυδος!
Το Ceasar ήρθε πολύ αργότερα και με πολύ περισσότερο βάθος. Ήταν μια περίοδος που η παρέα δεν βρισκόταν στα καφέ. Ήταν όλοι κλεισμένοι σπίτι τους προσπαθώντας να ικανοποιήσουν κάθε αρχαίο ρωμαίο πολίτη… (μόλις βγήκε το 4. Λες;)