Η Σίντι, το CD

(ένα καθόλου Χριστουγεννιάτικο παραμύθι...)

Mια φορά κι ένα καιρό ήταν η Σίντι, το CD. Η Σίντι γεννήθηκε στην Ιαπωνία και ταξίδεψε με πολλά άλλα μικρά, άγραφα CD σε ένα πολυυυύ μεγάλο πλοίο για ένα πολυυυύ μεγάλο ταξίδι.

Η Σίντι δεν θυμάται καθόλου την Ιαπωνία και το μεγάλο ταξίδι. Το πρώτο πράγμα που θυμάται η Σίντι είναι η φάτσα του Σωτήρη να τους λέει: «Βρε καλώς τα!». Ο Σωτήρης ήταν πολύ καλός μαζί τους. Άνοιξε τη συσκευασία και τα έβαλε σε ένα ψηλό ράφι να βλέπουν την κίνηση του μαγαζιού και κάθε μέρα τα ξεσκόνιζε με ένα μακρύ κόκκινο φτερό. Κάθε μέρα στις 9 ο Σωτήρης άνοιγε το μαγαζί και μέχρι το μεσημέρι υποδεχόταν τους πελάτες με ευγένεια. Ξανά άλλες τρεις ωρίτσες το απόγευμα και μετά ύπνο. Ύπνο όχι για το Σωτήρη, που πολλές φορές ερχόταν οι φίλοι του και τον έπαιρναν απ’ το μαγαζί τα βράδια, αλλά για τα CD. Ήταν ένα συνοικιακό μαγαζί με υπολογιστές και «αναλώσιμα».
- Τι σημαίνει «αναλώσιμα»;
είχε ρωτήσει η Σίντι μόλις έμαθε που βρισκόταν.
- Αναλώσιμος είναι κάποιος που μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί. Κάνει τη δουλειά του και μετά τσαπ! Στα σκουπίδια!
της είχε απαντήσει ο Όθων, η οθόνη δίπλα της.


Ο Όθων ήταν ο πιο παλιός στο μαγαζί και τον σεβόταν όλοι. Είχε μάθει πολλά από τον Όθωνα η Σίντι. Το πρώτο πράγμα που έμαθε ήταν πως ήταν το 3ο CD σε μια συσκευασία των 10. Ευτυχώς η συσκευασία ήταν διαφανής και μπορούσαν να δούνε έξω. Μετά έμαθε για το μαγαζί, για το πόσο καλός ήταν ο Σωτήρης, για το πώς γινόταν οι συναλλαγές με χρωματισμένα χαρτιά και τώρα αυτό! Τσαπ! Στα σκουπίδια! Η Σίντι φρίκαρε μόλις το άκουσε!
- Θα κάνουμε τη δουλειά μας και κατευθείαν τσαπ! Στα σκουπίδια; Αυτό είναι ανήκουστο!
- Όχι, όχι κατευθείαν!
Την καθησύχασε ο Όθων.
- Μπορεί να σας κρατήσουν για μπακάπ, μπορεί να γράψουν πάνω σας κινηματογραφικές ταινίες, μυθιστορήματα, να ακούσετε τραγούδια, να δείτε πίνακες ζωγραφικής! Είναι τόσα πολλά που μπορεί να ζήσετε! Αυτός είναι και ο σκοπός σας: να ζήσετε για να δείτε, να ακούσετε και να μάθετε όσο περισσότερα πράγματα γίνεται! Και όταν έρθει η ώρα να πάτε στα σκουπίδια, να πείτε: «Άξιζε η ζωή μου με όλα αυτά που είδα κι έμαθα. Φεύγω χαρούμενος κι αφήνω τη θέση μου στις επόμενες γενιές»
«Πρέπει να είσαι πολύ σοφός Όθων», πετάχτηκε το 7ο CD, τέσσερα πατώματα κάτω από τη Σίντι.
«Αλίμονο! Όχι και τόσο!» απάντησε ο Όθωνας με τη βαριά φωνή του. «Η μοίρα του καθένα μας είναι να βγούμε από δω μέσα και να πάμε αλλού, να γνωρίσουμε καινούρια πράγματα, να τριφτούμε με τη ζωή! Κι εγώ έχω περάσει ήδη αρκετό καιρό εδώ μέσα!»
«Ποτέ δεν είναι αργά Όθωνα!» πετάχτηκε η Σίντι. «Κάποια μέρα θα σε πάρουν κι εσένα κι ίσως μας πάρουν κι εμάς και πάμε κάπου όλοι μαζί! Μη χάνεις το κουράγιο σου!»
Ο Όθωνας γύρισε και την κοίταξε γλυκά. «Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα μικρή μου! Εσάς, κάποια μέρα θα έρθει η ώρα σας. Εμένα δεν το βλέπω! Είμαι ένα χοντρό μόνιτορ με οθόνη 15 ιντσών. Κανείς δεν αγοράζει κάτι τέτοιο στις μέρες μας.»
Η Σίντι δεν ήξερε τι να πει. Γύρισε και κοίταξε το Σωτήρη που έκλεινε τα τελευταία φώτα στο μαγαζί. Πάτησε το κουμπί για να κατεβούν οι ηλεκτρικές γρίλιες.
«Καληνύχτα εμπόρευμα!» φώναξε με χαρούμενη φωνή.
«Πρέπει να έχω αρχίσει να τα χάνω!» σκέφτηκε και χαμογέλασε.
«Καληνύχτα Σωτήρη!» απάντησαν οι υπολογιστές, οι οθόνες και τα αναλώσιμα με μια φωνή!