Κυκλοφοριακό

Γίνεται μια μεγάλη συζήτηση στο Βήμα περί κυκλοφοριακού στο http://www.vimaideon.gr/forums/Forum.aspx?g=posts&t=119

Το βασικό θέμα που συζητείται είναι "Διόδια στο κέντρο;". Το Λονδίνο έχει βάλει κι έχει δει βελτίωση (για την ακρίβεια έχουν δει βελτίωση αυτοί που μπορούν να πληρώνουν τα διόδια). Επειδή είμαι ανάμεσα στα ακριβά διόδια και τα καθόλου διόδια, θα πρότεινα διόδια στα 2€, με σύγχρονα μέσα πληρωμής (αυτόματα - χωρίς βγάζω χεράκι - παίρνω χαρτάκι - παίρνω ρέστα) ώστε να μην αποκλειστούν οι ασθενέστεροι οικονομικά από το κέντρο. Άλλωστε το νόημα είναι να μην παίρνεις το αυτοκίνητο για ψύλλου πήδημα. Τα έσοδα να πηγαίνουν σε έργα βελτίωσης του κυκλοφοριακού (πάρκιν - λεωφορειόδρομοι - πεζοδρομήσεις). Δεν το συζητώ πως τα 2€ θα τα πληρώνουν και τα ταξί.

Άλλο ένα σημαντικό θέμα είναι οι λεωφορειόδρομοι. Ένα μέτρο που λειτουργεί σε όλο τον κόσμο αλλά όχι στην Ελλάδα. Κι εδώ νομίζω πως τα πράγματα είναι απλά: ένας αστυνομικός μέσα σε κάποια λεωφορεία ο οποίος θα γράφει όσους είναι μέσα στον λεωφορειόδρομο, καθώς και με διπλά πρόστιμα αυτούς που είναι παρκαρισμένοι μέσα σε αυτόν. Και το κυριότερο: θα γράφει και αυτούς που με αλάρμ κάθονται μέσα στα αυτοκίνητά τους διπλοπαρκαρισμένοι και περιμένουν τη γυναίκα τους που ψωνίζει δίπλα εσώρουχα.

Αυτό το τελευταίο είναι ένα από τα πιο βασικά προβλήματα και σε επαρχιακούς δήμους. Τα διπλοπαρκαρισμένα. Αυτά που δεν τα γράφει κανείς. Και ειδοκότερα αυτά με τα αλάρμ και τον οδηγό μέσα. Που κλείνουν μια από τις 2 ή 3 λωρίδες βασικών αρτηριών και φεύγουν μετά από παρατήρηση. Πρέπει να τιμωρούνται παραδειγματικά. Όχι να τους διώχνουν και να ακούς το "αν δω μπάτσο θα κάνω ένα κύκλο και θα ξανάρθω εδώ - μη χαθούμε, ε;". Κλασικά παραδείγματα στα Ιωάννινα, στη Χαλκίδα, στην Πατησίων, στην Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη. Φαντάζομαι, παντού.


Άλλο αγαπημένο μέτρο, η δημιουργία ποδηλατοδρόμων. Όπου γίνεται. Το σίγουρο είναι ότι γίνεται στα καινούρια σχέδια πόλης. Πείτε, "εντάξει, στους στενούς δρόμους των παλιών κέντρων, το χάσαμε το τρένο". Αλλά στις νέες γειτονιές τι γίνεται; που είναι οι φαρδιοί δρόμοι; τα φαρδιά πεζοδρόμια; οι ποδηλατόδρομοι; η πρόβλεψη χώρων στάθμευσης; Δε βάζουμε μυαλό κι αυτό είναι που μου τη δίνει περισσότερο!

Τελευταίο μέτρο που σχετίζεται έμεσα με το κυκλοφοριακό: η απελευθέρωση των πεζοδρομίων. Ο πεζός πρέπει να μπορεί να περπατά απρόσκοπτα σε ευθεία χωρίς ζιγκ ζαγκ λόγω τραπεζοκαθισμάτων, μοτοσυκλετών, πινακίδων καταστημάτων, στύλων της ΔΕΗ, αυτοκινήτων πάνω σε διαβάσεις ή συμβολές οδών. Την επόμενη φορά που θα περπατήσετε, μετρήστε πόσα ζιγκ ζαγκ κάνατε και πόσες φορές στριμωχτήκατε λόγω όλων των παραπάνω. Και μετά αρχίστε τη γκρίνια (σαν εμένα).

Όλα τα παραπάνω είναι απολύτως βασικά (και απαραίτητα) για να ξεκινήσει η ομαλή κυκλοφοριακή λειτουργία μιας πόλης. Και ας ξεκινήσουν από τις βασικές αρτηρίες. Δεν μιλάμε για καμμένες περιπτώσεις όπως Κυψέλη ή το κέντρο της Χαλκίδας το οποίο (ω! ουρανοί!) συνεχίζει να χτίζεται με τετραώροφες πολυκατοικίες σε δρόμους πλάτους 5 μέτρων! (δε μαθαίνουμε τίποτα γμτ μου!)

Και όλα αυτά είναι τα πρώτα πράγματα που θα κάνω μόλις με ψηφίσετε για νέο σας δήμαρχο. Σε όποια πόλη κι αν είστε!