Πέμπτη, Απριλίου 29, 2010

Δεν Νομίζω Τίποτα

Τα τελευταία χρόνια τα πήγες καλά. Έχεις μια ήρεμη ζωή, όχι τίποτα φοβερά πράματα, αλλά ζεις καλά. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως σε έχουν βοηθήσει πολύ και όλα αυτά τα δάνεια, τα καταναλωτικά, τα επιχειρηματικά, τα διακοποδάνεια, τα δάνεια του Πάσχα κλπ Και η αλήθεια είναι πως έχεις αρχίσει να χρωστάς και της Μιχαλούς. Και αυτό είναι πρόβλημα. Και το ξέρεις. Και ίσως ήρθε ο καιρός να το παραδεχτείς. Και να το πεις. Δημόσια.

Βγαίνεις λοιπόν στην πλατεία και φωνάζεις: "Είμαι ο Civil και χρωστάω της Μιχαλούς!". Και νιώθεις καλύτερα. Και το κάνεις και την επόμενη. Και την επόμενη. Μέχρι που σιγουρεύεσαι πως το έχουν μάθει όλοι οι φίλοι και γνωστοί. Και όλη η πόλη. Τουλάχιστον.

Αλλά κάποια στιγμή οι πιστωτές σου ζητάνε τα λεφτά τους πίσω. 'Αμεσα. Και πως αλλιώς θα τους πληρώσεις; Με δάνειο. Και πας στην 1η τράπεζα. Αλλά δεν είναι πρόθυμη να σου δώσει δάνειο όπως παλιά. Και η 2η το ίδιο. Και η 3η. Ώσπου πας στην νιοστή τράπεζα και Ω! (του θαύματος): είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί! Και της λες πως ησουν κάποτε πιο εύρωστος αλλά τώρα τελευταία δεν πάνε καλά τα πράγματα, και η αλήθεια είναι πως μάλλον στον μέλλον θα πάνε χειρότερα, και επίσης δεν υπάρχει και κανένας άλλος να σου δανείσει, αλλά είσαι διατεθειμένος να σφίξεις το ζωνάρι, και να τρως μόνο όσπρια, και ήδη έκοψες τη μικρή απ'το μπαλέτο. Η τράπεζα σου εξηγεί ότι, ναι, αλλά είναι επικίνδυνα τα δάνεια αυτόν το καιρό, και πόσο μάλλον σε ένα τύπο σαν και του λόγου σου, που όλος ο ντουνιάς λέει ότι πας για φούντο. Οπότε... "τι θα έλεγες για ένα επιτόκιο διπλάσιο από αυτό που δανειζόσουν τόσο καιρό;". Σε ρωτάει κι εσύ τρελαίνεσαι, και φεύγεις, φεύγεις για να μην την χτυπήσεις!

Αλλά την άλλη μέρα ξαναπηγαίνεις, γιατί δεν έχεις και πολλές επιλογές, και είσαι πιο αποφασισμένος, και της ξεφουρνίζεις ότι υπάρχει και ο μπατζανάκης σου που έχει προσφερθεί να σου δανείσει, αλλά εσύ προτιμάς αυτούς, ένεκα των καλών συναλλαγών που είχατε όλα αυτά τα χρόνια. Και η τράπεζα σου χαμογελά και σου λέει πως επειδή τα λεφτά που έχει για δάνεια είναι συγκεκριμένα, κι επειδή υπάρχουν και άλλοι πιο φερέγγυοι τύποι που της τα ζητάνε, όπως ο Μπιλ Γκέιτς και η Coca Cola, είναι αναγκασμένη να σου δώσει ένα επιτόκιο ακόμη χειρότερο από εκείνο που σου πρόσφερε την τελευταία φορά.

Κι εσύ τα παίρνεις. Τα λεφτά. Και πας στην πλατεία και φωνάζεις, φωνάζεις, φωνάζεις:
"Θα σηκώσω σημαία κατά των κερδοσκόπων! Δεν θα επιτρέψω στους κερδοσκόπους να παίζουν παιχνίδια εις βάρος μου! Οι κερδοσκόποι είναι υπόθεση όλων μας!".