Πέμπτη, Δεκεμβρίου 09, 2010

Κάρτα πολίτη

Έχοντας εγγραφεί στον ιστοχώρο των δημοσίων διαβουλεύσεων διαφόρων υπουργείων, ένιωσα μεγάλη χαρά όταν με ιμέιλ ενημερώθηκα για την διαβούλευση της κάρτας του πολίτη. Αν εξαιρέσει κανείς την μεγάλη πληγή της αοριστολογίας των σχεδίων νόμων που ρυθμίζονται συνήθως από μελλοντικά προεδρικά διατάγματα, είμαι απολύτως σύμφωνος με την χρήση της τεχνολογίας στην καθημερινή ζωή και ειδικότερα στον αγώνα κατά της καθυστέρησης που δημιουργεί η γραφειοκρατία. Γι' αυτό το λόγο έπαθα κυριολεκτικά σοκ βλέποντας τους 2 σηκωμένους αντίχειρες σε κάθε σχόλιο που επιδοκίμαζε το νομοσχέδιο απέναντι στους 30 και κάτι κατεβασμένους αντίχειρες που το αποδοκίμαζαν. Και στην ρωμαϊκή αρένα της δημόσιας διαβούλευσης αυτό μάλλον σημαίνει το θάνατο μιας ιδέας πριν καν εξεταστεί. Το ότι τόσοι συμπολίτες μας προτιμούν να βγάζουν συμβατική αστυνομική ταυτότητα πηγαίνοντας σε κάποιο ΚΕΠ (ή πολύ μακρύτερα) κάθε φορά που χρειάζονται τη ληξιαρχική πράξη γάμου τους, γεννήσεως της κόρης τους, ποινικού μητρώου, απολυτηρίου λυκείου, αποδεικτικού μη πτώχευσης, ασφαλιστικής ενημερότητας, ΑΜΚΑ, φορολογικής ενημερότητας, γνήσιου της υπογραφής και απείρων άλλων εγγράφων που χωρούν σε ένα στικάκι, παρά να κρατήσουν μία κάρτα που μπορεί να διαβάσουν κακόβουλοι χάκερς (με στοιχεία που οι περισσότεροι τα μοιραζόμαστε ήδη στο facebook), είναι κάτι που δεν μπορούσα να φανταστώ.

Επειδή όμως συμμερίζομαι κάποιους από τους φόβους τους (όπως του εργοδότη που ζητάει να δει τον ιατρικό σου φάκελλο πριν σου προτείνει μισθό) έγραψα το ακόλουθο σχόλιο:

"Βλέποντας κάτι κατά τη γνώμη μου προδήλως θετικό να έχει τόσα πολλά αρνητικά σχόλια με κάνει να αναθεωρήσω τη στάση μου:
- ας γίνει η κάρτα όχι υποχρεωτική αλλά επιλογή όσων πολιτών την προτιμούν αντί της χάρτινης ταυτότητας
- να είναι επιλογή των πολιτών το τι θα γράφεται στην κάρτα ώστε οι ίδιοι να σταθμίζουν τα θετικά και τα αρνητικά κάθε εγγραφής
- να χρειάζεται η έγκριση της αρχής προσωπικών δεδομένων για την καταχώριση νέας κατηγορίας στοιχείων (πχ ιατρικός φάκελλος) ή και την άδεια ανάγνωσής τους (κάποιες φορές)
- να χρειάζεται κάθε φορά η έγκριση του ιδιοκτήτη για την πρόσβαση σε στοιχείο ή στοιχεία της κάρτας από οποιονδήποτε
- ειδικά για στοιχεία όπως ο ιατρικός φάκελλος (πολύ χρήσιμο σε συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών) να απαιτείται η συνένεση ιδιοκτήτη και ιατρού δημόσιου νοσοκομείου (διπλός κωδικός ίσως;) για την πρόσβαση στα δεδομένα. Ο λόγος είναι η αποφυγή διαβάσματος της κάρτας από ασφαλιστικές εταιρείες, μελλοντικούς εργοδότες κλπ με την εκβιαστική συνένεση του κατόχου.
- η ηλεκτρονική υπογραφή θα λύσει και πάμπολλα προβλήματα και αγκυλώσεις των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα (οι οποίοι περνούν τη μισή μέρα τους υπογράφοντας ατελείωτα ακριβή αντίγραφα εγγράφων, καταναλώνοντας μελάνι, χαρτί και χρόνο!)
"

Σάββατο, Σεπτεμβρίου 04, 2010

Οικονομικό έπος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: Άμεση και έμμεση φορολόγηση

Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: η αύξηση της άμεσης φορολογίας είναι καλό πράγμα. Και εξηγούμαι: καταρχήν άμεση είναι η φορολογία που πας και πληρώνεις στην εφορία. Έμμεση, αυτή που πληρώνεις αγοράζοντας ποτά, τσιγάρα, βενζίνη ή ΦΠΑ. Η βασική τους διαφορά είναι πως ενώ στην έμμεση, πλούσιοι και φτωχοί πληρώνουν το ίδιο, στην άμεση οι έχοντες μπορεί να πληρώσουν πολλές φορές περισσότερα από τους μη έχοντες.



Όταν λοιπόν το κράτος έχει πρόβλημα εσόδων και ανεβάζει την φορολογία του καπνού, εσύ που κάνεις ένα πακέτο την ημέρα και ο Τζίγγερ που κάνει επίσης ένα πακέτο, καλείστε να συνεισφέρετε εξίσου στον κρατικό κορβανά (πάντα ήθελα να τη γράψω αυτή τη λέξη!). Αν αντί γι’αυτό, το κράτος ανεβάσει τους φορολογικούς συντελεστές της άμεσης φορολόγησης πχ 1%, τότε εσύ με το εισόδημα των 1000€ το μήνα θα πληρώσεις παραπάνω 10€ και ο Τζίγγερ (του ενός εκατομμυρίου) 10.000€.

Άρα, αν δεν είσαι ο Τζίγγερ, πρέπει να είσαι κατά των έμμεσων και υπέρ των άμεσων φόρων.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β: Διαβάζοντας την Ελευθεροτυπία

Την Παρασκευή 3/9/2010, σε ένα μάλλον κρυμμένο άρθρο στη σελίδα 53, διάβασα μια ακαταλαβίστικη είδηση: «Ταχύτερες μειώσεις στην φορολογία των κερδών τουλάχιστον 130.000 επιχειρήσεων προωθεί η κυβέρνηση μετά τις ζημιές 1,37 δις ευρώ που έγραψαν οι εισηγμένες το εξάμηνο, αλλά και τις πιέσεις που έχει ασκήσει ο ΣΕΒ

Ανάλυση του αδαή: Για ποιο λόγο μειώνεις την φορολογία κάποιου που έχει ζημία; Τι νόημα έχει; αφού φόρο πληρώνεις επί των κερδών, έτσι κι αλλιώς δεν θα πλήρωνε τίποτα! Απλά έτσι θα χάσεις τα έσοδα που θα είχες από κερδοφόρες εταιρείες! Γιατί να το κάνεις; Μήπως οι ζημίες δεν συμψηφίζονται με μελλοντικά κέρδη; Μήπως για τις πιέσεις που έχει ασκήσει ο ΣΕΒ;

Και συνεχίζει: «Μελετάται η επίσπευση της μείωσης των συντελεστών φορολόγησης των μη διανεμόμενων κερδών από το 24% σήμερα. Επίσης, προωθείται η μείωση του φορολογικού συντελεστή 40% που επιβάλλεται στα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, στο 24%.»



Ανάλυση του αδαή: Τα μη διανεμόμενα κέρδη, είναι τα κέρδη που μένουν στην επιχείρηση και γίνονται επενδύσεις για την ανάπτυξη της επιχείρησης. Είναι το κλειδί στην καπιταλιστική οικονομία, ο τροχός που την κινεί. Η επένδυση δημιουργεί παραγωγή, θέσεις εργασίας και τελικά, πρόοδο (υπό προϋποθέσεις, αλλά ας μην ξεφεύγουμε). Το άρθρο μας λέει πως από 24% θα πέσει στο 20% το 2014. Από την άλλη μεριά, τα διανεμόμενα κέρδη είναι αυτά που βάζει ο Τζίγγερ στην τσέπη. Κάποια τα κάνει Φερράρι, Τζιμπρίλ Σισσέ, βόλτες στη Μύκονο και γάμους στις Σπέτσες. Αλλά επειδή είναι πολλά, τα περισσότερα τα κρύβει σε μια τράπεζα στο Ρέγκενσντορφ (ελβετικό χωριό έξω απ’ τη Ζυρίχη). Αυτό (ειδικά το Ρέγκενσντορφ) αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη (μιας χώρας) και γι΄αυτό τα κέρδη αυτά φορολογούνται με βαρείς συντελεστές. Μέχρι χτες. Γιατί όπως φαίνεται, από το 40% θα πέσει στο 24%.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ: Για δυνατούς λύτες.

Και συνεχίζει το άρθρο: «Τα μερίσματα (των διανεμόμενων κερδών) θα φορολογούνται στη συνέχεια στην κλίμακα και θα συμψηφίζεται ο φόρος που έχει καταβάλει η εταιρεία. Μετά την παρακράτηση, το υπόλοιπο ποσό θα «ανεβαίνει» στην φορολογική κλίμακα μαζί με τα υπόλοιπα εισοδήματα του φορολογουμένου. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος ανήκει με βάση το εισόδημά του σε κλιμάκιο χαμηλότερο από αυτό που επιβαρύνεται με συντελεστή 40%, θα εκπίπτει η διαφορά της αρχικής παρακράτησης. Επισημαίνεται ότι με το προηγούμενο καθεστώς, τα κέρδη φορολογούνταν στην πηγή με συντελεστή 25%»



Ανάλυση του αδαή: Μάλλον δεν κατάλαβα καλά πριν. Ναι μεν θα φορολογούνται τα κέρδη σου με 24%, αλλά αν μετά καταλάβουν πως είσαι ο Τζίγγερ, θα σου ζητάνε και το υπόλοιπο 16% (πχ) που πρέπει να πληρώνουν τα άτομα της κατηγορίας σου (24+16 = 40%). Αλλά αυτή η επισήμανση στο τέλος με τρελαίνει: με το προηγούμενο καθεστώς, τα κέρδη φορολογούνταν στην πηγή με συντελεστή 25%! Μα τώρα δε λέγαμε ότι φορολογούνται με 40% αλλά θα το πάμε στο 24%;;;;;;;;;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Δε φταίει κανένας άλλος, εσείς που θέλατε τη δεξιά στην εξουσία! Φάτε τώρα Γιωργάκη!

Σημείωση: Τα πρόσωπα και οι τοποθεσίες που αναφέρονται παραπάνω, είναι φανταστικά. Για οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα, κατηγορείστε τη θεωρία πιθανοτήτων, εμένα, και τελικά, το Θεό.

Σάββατο, Αυγούστου 28, 2010

Κλήρωση ομίλων Champions - Europa League 2010

Επειδή μιλάμε για εύκολες και δύσκολες κληρώσεις, σας παρουσιάζω σε γράφημα (!) την συνολική αξία των παικτών των ομάδων των ομίλων των ελληνικών ομάδων. Όλα τα στοιχεία πάρθηκαν από το transfermarkt.de. Φυσικά η αξία ενός νέου ταλέντου μέσα σε μια ομάδα δεν αποτυπώνεται σωστά, αλλά είναι μια ισχυρή ένδειξη για την επένδυση που έχει κάνει κάθε ομάδα.


Το συμπέρασμα είναι πως ο ΠΑΟΚ βρίσκεται ενώπιον μιας μοναδικής ευκαιρίας (πιο εύκολος όμιλος δεν γίνεται) να περάσει στον επόμενο γύρο. Η ΑΕΚ (περισσότερο) και ο Παναθηναϊκός (λιγότερο) θα πρέπει να κάνουν μια μικρή υπέρβαση για να βρεθούν στις 2 πρώτες θέσεις. Ο Άρης από την άλλη μάλλον θα πρέπει απλά να χαρεί τη συμμετοχή.

Σημ.: Η συνολική αξία της Μπαρτσελόνα είναι 590.000.000€+, οπότε η μπάρα της δεν χωρούσε στο γράφημα! Η Μπάρτσα είναι αυτή τη στιγμή η πιο ακριβή ομάδα στον πλανήτη.

Κυριακή, Ιουνίου 13, 2010

Πολύ σκληρή για να πεθάνει

H εθνική Ιταλίας είναι μια μοναδική και ιδιαίτερη ομάδα για πολλούς λόγους. Ο κυριότερος είναι η αδυναμία αυτής της ομάδας να πεθάνει. Κάποιες φορές έχει βρεθεί εκτός μεγάλων τουρνουά ή έχει αποκλειστεί στη φάση των ομίλων. Αυτό που την κάνει όμως πραγματικά μοναδική είναι η αδυναμία της να αποκλειστεί σε νοκάουτ ματς με τα χέρια κατεβασμένα. Για την ακρίβεια, ο τελευταίος καθαρός αποκλεισμός της Ιταλίας (σε ενενηντάλεπτο νοκάουτ ματς) είναι από την Σοβιετική Ένωση (μια ομάδα που πλέον δεν υπάρχει για να το καυχιέται!) στον ημιτελικό Euro του 1988 στη Γερμανία. Πριν από 32 χρόνια…
Στην επόμενη διοργάνωση (Μουντιάλ της Ιταλίας 1990) αποκλείεται στον ημιτελικό από την Αργεντινή του Μαραντόνα (1-1) στα πέναλτι. Είναι η μοναδική φορά που η ομάδα (έστω και στα πέναλτι) αποκλείεται όντας καλύτερη.

Στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, η Ιταλία είναι μια ξεγραμμένη ομάδα. Περνάει ως τρίτη στην τετραπλή ισοβαθμία (!!!) του ομίλου της. Στους 16 αποκλείει μια εξαιρετική Νιγηρία με 2-1 στην παράταση. Ακολουθεί η εξαιρετική Ισπανία (2-1) και η καλύτερη Βουλγαρία όλων των εποχών (2-1). Στον τελικό κρατάει την Βραζιλία στο 0 αλλά το χαμένο πέναλτι του Ρομπέρτο Μπάτζιο θα της στοιχίσει τον τίτλο.

Στο Μουντιάλ του 1998 στη Γαλλία θα αποκλειστεί στους 8 από την υπερομάδα Γαλλία του Ζιντάν (0-0) με 3-4 στα πέναλτι. Η Γαλλία θα διασύρει στον τελικό τη Βραζιλία (3-0).

Στο Euro των Κάτω Χωρών (2000) χάνει τον τελικό πάλι από την υπερ-Γαλλία στην παράταση (1-2, ξαφνικός θάνατος).

Στο Μουντιάλ της Κορέας το 2002 θα αποκλειστεί στην παράταση (1-2) από την γηπεδούχο Νότιο Κορέα στον δεύτερο πιο σκανδαλώδες σπρώξιμο γηπεδούχου στην πρόσφατη ιστορία του παγκοσμίου κυπέλλου (πρώτο είναι το σπρώξιμο στον επόμενο αγώνα της Ν.Κορέας εναντίον της Ισπανίας (2-1)).

Το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας, κατακτά τον τίτλο.

Στο Euro Αυστρίας-Ελβετίας (2008) θα αποκλειστεί από την καταπληκτική Ισπανία με 2-4 –που αλλού;- στα πέναλτι (κανονικός αγώνας 0-0).

Γι’αυτό, την επόμενη φορά που θα αποφασίσετε να στοιχηματίσετε εναντίον της Ιταλίας σε αγώνα νοκάουτ, κάντε κάτι καλύτερο: δώστε τα σε μένα.

Τετάρτη, Μαΐου 12, 2010

Περίμενέ με

Το παρακάτω ποίημα το άκουσα για πρώτη φορά σε παλιό αγγλικό (ή αμερικάνικο) ντοκιμαντέρ για την πολιορκία του Στάλινγκραντ. Έκτοτε το αναζητούσα και το ανακάλυψα χτες το βράδυ, χάρη σε μια εμπνευσμένη αναζήτηση στο γκουγκλ. Γράφτηκε από τον ρώσο ποιητή του πολέμου, Konstantin Simonov το 1941...

στην Valentina Serova

Περίμενέ με, και σίγουρα θα γυρίσω
μόνο περίμενέ με αρκετά
περίμενε κι όταν κίτρινες βροχές θα γεμίζουν τις νύχτες με θλίψη
περίμενε στους αποπνικτικούς καύσωνες
και στις άγριες χιονοθύελλες
περίμενε κι όταν κανείς πια δεν περιμένει κανέναν
περίμενε κι όταν τα γράμματα από μακριά σταματήσουν
περίμενέ με ακόμη κι όταν κανείς άλλος δεν βαστά να περιμένει
Μην τους ακούσεις σαν σου πουν
πως ήρθε η ώρα να ξεχάσεις
κι ότι οι ελπίδες σου ψεύτικες είναι
Ακόμη κι αν ο γιος κι η μάνα μου πουν πως χάθηκα
κι αν οι φίλοι μου κουραστούν να περιμένουν
άσε τους δίπλα στη φωτιά να πιουν πικρό κρασί
περίμενε
και μην καθίσεις μαζί τους
μην πιεις τίποτε...
Περίμενέ με, και σίγουρα θα γυρίσω

Όλοι οι θάνατοι δεν θα με σκοτώσουν
κι ας πουν αυτοί που δεν περίμεναν:
"Τι τύχη!"
Αυτοί που δεν ξέρουν να περιμένουν
δεν θα καταλάβουν ποτέ
ούτε κανείς θα καταλάβει, αγαπημένη,
πώς εσύ που με περίμενες,
μου έσωσες τη ζωή
Μόνο εσύ κι εγώ θα ξέρουμε
πώς έζησα της φωτιάς
Απλά, εσύ ήξερες να περιμένεις
όπως κανείς άλλος στον κόσμο...

1941


Σημ.: ελεύθερη μετάφραση από την αγγλική μετάφραση (πάρ'το αυγό και κούρευτο)

Πέμπτη, Απριλίου 29, 2010

Δεν Νομίζω Τίποτα

Τα τελευταία χρόνια τα πήγες καλά. Έχεις μια ήρεμη ζωή, όχι τίποτα φοβερά πράματα, αλλά ζεις καλά. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως σε έχουν βοηθήσει πολύ και όλα αυτά τα δάνεια, τα καταναλωτικά, τα επιχειρηματικά, τα διακοποδάνεια, τα δάνεια του Πάσχα κλπ Και η αλήθεια είναι πως έχεις αρχίσει να χρωστάς και της Μιχαλούς. Και αυτό είναι πρόβλημα. Και το ξέρεις. Και ίσως ήρθε ο καιρός να το παραδεχτείς. Και να το πεις. Δημόσια.

Βγαίνεις λοιπόν στην πλατεία και φωνάζεις: "Είμαι ο Civil και χρωστάω της Μιχαλούς!". Και νιώθεις καλύτερα. Και το κάνεις και την επόμενη. Και την επόμενη. Μέχρι που σιγουρεύεσαι πως το έχουν μάθει όλοι οι φίλοι και γνωστοί. Και όλη η πόλη. Τουλάχιστον.

Αλλά κάποια στιγμή οι πιστωτές σου ζητάνε τα λεφτά τους πίσω. 'Αμεσα. Και πως αλλιώς θα τους πληρώσεις; Με δάνειο. Και πας στην 1η τράπεζα. Αλλά δεν είναι πρόθυμη να σου δώσει δάνειο όπως παλιά. Και η 2η το ίδιο. Και η 3η. Ώσπου πας στην νιοστή τράπεζα και Ω! (του θαύματος): είναι έτοιμη να διαπραγματευτεί! Και της λες πως ησουν κάποτε πιο εύρωστος αλλά τώρα τελευταία δεν πάνε καλά τα πράγματα, και η αλήθεια είναι πως μάλλον στον μέλλον θα πάνε χειρότερα, και επίσης δεν υπάρχει και κανένας άλλος να σου δανείσει, αλλά είσαι διατεθειμένος να σφίξεις το ζωνάρι, και να τρως μόνο όσπρια, και ήδη έκοψες τη μικρή απ'το μπαλέτο. Η τράπεζα σου εξηγεί ότι, ναι, αλλά είναι επικίνδυνα τα δάνεια αυτόν το καιρό, και πόσο μάλλον σε ένα τύπο σαν και του λόγου σου, που όλος ο ντουνιάς λέει ότι πας για φούντο. Οπότε... "τι θα έλεγες για ένα επιτόκιο διπλάσιο από αυτό που δανειζόσουν τόσο καιρό;". Σε ρωτάει κι εσύ τρελαίνεσαι, και φεύγεις, φεύγεις για να μην την χτυπήσεις!

Αλλά την άλλη μέρα ξαναπηγαίνεις, γιατί δεν έχεις και πολλές επιλογές, και είσαι πιο αποφασισμένος, και της ξεφουρνίζεις ότι υπάρχει και ο μπατζανάκης σου που έχει προσφερθεί να σου δανείσει, αλλά εσύ προτιμάς αυτούς, ένεκα των καλών συναλλαγών που είχατε όλα αυτά τα χρόνια. Και η τράπεζα σου χαμογελά και σου λέει πως επειδή τα λεφτά που έχει για δάνεια είναι συγκεκριμένα, κι επειδή υπάρχουν και άλλοι πιο φερέγγυοι τύποι που της τα ζητάνε, όπως ο Μπιλ Γκέιτς και η Coca Cola, είναι αναγκασμένη να σου δώσει ένα επιτόκιο ακόμη χειρότερο από εκείνο που σου πρόσφερε την τελευταία φορά.

Κι εσύ τα παίρνεις. Τα λεφτά. Και πας στην πλατεία και φωνάζεις, φωνάζεις, φωνάζεις:
"Θα σηκώσω σημαία κατά των κερδοσκόπων! Δεν θα επιτρέψω στους κερδοσκόπους να παίζουν παιχνίδια εις βάρος μου! Οι κερδοσκόποι είναι υπόθεση όλων μας!".

Πέμπτη, Μαρτίου 11, 2010

Υπάρχει μια χώρα

Υπάρχει μια χώρα που έχει βάλει στόχο να καταργήσει 178 πρωτοδικεία και 28 εφετεία έως το 2011.

Υπάρχει μια χώρα που κλείνει τα γυμνάσια που έχουν λιγότερους από 200 μαθητές επειδή θεωρεί ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά.

Υπάρχει μια χώρα που καταργεί περισσότερες από 15.000 θέσεις εκπαιδευτικών κάθε χρόνο.

Υπάρχει μια χώρα που ο πρωθυπουργός της δήλωσε τον Σεπτέμβριο του 2007 πως το κράτος έχει "χρεοκοπήσει".

Υπάρχει μια χώρα που ακύρωσε τον διαγωνισμό πρόσληψης αστυνομικών του 2009 και προγραμματίζει την κατάργηση 8.000 θέσεων έως το 2012.

Υπάρχει μια χώρα που κλείνει στρατόπεδα και καταργεί 45.000 θέσεις εργασίας του Υπουργείου Άμυνας ως το 2014.

Υπάρχει μια χώρα που κλείνει τις μαιευτικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερους από 300 τοκετούς ετησίως θεωρώντας ότι κοστίζουν υπερβολικά ακριβά.



Υπάρχει μια χώρα που κλείνει τις χειρουργικές κλινικές των δημόσιων νοσοκομείων που πραγματοποιούν λιγότερες από 1.500 ιατρικές πράξεις ετησίως θεωρώντας ότι επίσης κοστίζουν υπερβολικά ακριβά.

Υπάρχει μια χώρα που καταργεί δεκάδες προξενεία της.

Υπάρχει μια χώρα που κατακερματίζει τις δημόσιες επιχειρησεις (ταχυδρομεία, ρεύμα, σιδηρόδρομοι, οργανισμός απασχόλησης) και πουλά τα κομμάτια τους.

Υπάρχει μια χώρα που προσλαμβάνει μάνατζερ σε κάθε διευθυντική θέση νοσοκομείου ή πανεπιστημίου εξασθενώντας κάθε συλλογική μορφή εξουσίας και παιρνώντας "σε ένα στάδιο αυταρχικής διοίκησης με κριτήρια μάνατζμεντ".

Υπάρχει μια χώρα που από το 2009 οι δικαστικοί είναι μειοψηφία στο ίδιο το Ανώτατο Όργανό τους που είναι υπεύθυνο για θέματα τοποθετήσεων και πειθαρχικά του κλάδου τους. Πλειοψηφούν πρόσωπα που επιλέγει η πολιτική εξουσία.

Υπάρχει μια χώρα που η διοίκηση επιβάλλει στις δημόσιες υπηρεσίες την επίτευξη στόχων και την υιοθέτηση δεικτών οι οποίοι πρέπει να ενημερώνονται συνεχώς. Ως αποτέλεσμα αυτής της προσσπάθειας στην αστυνομία, οι αστυνομικοί δείχνουν μεγάλη φαντασία: αρνούνται να καταγράψουν μηνύσεις, σε παραπέμπουν σε άλλο αστυνομικό τμήμα, συνενώνουν πολλές υποθέσεις σε μία, αλλάζουν τον ποινικό χαρακτήρα της καταγγελόμενης πράξης, επικεντρώνονται σε συμφέρουσες στατιστικά παράνομες πράξεις (αλλοδαποί, ναρκωτικά).

Αυτή η χώρα, λέγεται Γαλλία.

Οπότε, όταν η Ελλάδα φτάσει με το καλό τα σύγχρονα δυτικά κράτη, ξέρετε πλέον τι να περιμένετε...

Πηγή: Le Monde Diplomatique

Παρασκευή, Ιανουαρίου 22, 2010

Μαγγαλιάϊς

O πορτογάλος Φερδινάνδος Μαγγαλιάϊς (πορτογαλικά Fernão de Magalhães, γαλλικά και ισπανικά Magellan, προφέρεται Μαζελλάν και Μαγελλάν, αντίστοιχα, ελληνικά Μαγγελάνος) έγινε διάσημος ως ο πρώτος άνθρωπος που έκανε τον γύρο της Γης (ο λόγος που εγώ ακόμη δεν έχω γίνει διάσημος, είναι ακριβώς επειδή φοβάμαι την κακοποίηση του επιθέτου μου κατά την μετάφραση). Η πραγματικότητα πάντως δεν είναι ακριβώς έτσι. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Το 1492 ο (μάλλον γενοβέζος) Χριστόφορος Κολόμβος έχει ανακαλύψει (χωρίς να το ξέρει) μια νέα ήπειρο. Ο πορτογάλος Βάσκο ντα Γκάμα βρίσκει το 1498 τον πραγματικό θαλάσσιο δρόμο για την Ινδία. Ο Μαγγελάνος είναι 8 χρονών και στα επόμενα χρόνια ταξίδεψε από το δρόμο που ο Βάσκο Ντα Γκάμα είχε ανακαλύψει (τον περίπλου της Αφρικής) μέχρι την Ινδία και τις Φιλιπίννες.

Από το 1494, η συνθήκη της Τορντεσίγιας δέσμευε για τους πορτογάλους τον ανατολικό δρόμο για τις Ινδίες. Έτσι, όταν ο Μαγγελάνος πρότεινε το 1517 ένα σχέδιο για την ανακάλυψη ενός δυτικού δρόμου για τις Ινδίες, ο ισπανός βασιλιάς Κάρολος, το έκανε δεκτό. Η συμφωνία προέβλεπε για τον Μαγγελάνο, μεταξύ άλλων, το μονοπώλιο των δρόμων που θα ανακαλυφθούν για δέκα χρόνια, την απονομή του τίτλου του κυβερνήτη στις χώρες που θα ανακαλυφθούν (ισοδυναμούσε με 5% στα κέρδη) και ένα νησί πέραν των 6 πιο πλούσιων από αυτά που θα ανακαλυφθούν.

Το ταξίδι ξεκίνησε με 5 πλοία και 234 άτομα πλήρωμα, μεταξύ των οποίων ήταν πορτογάλοι, ισπανοί, γάλλοι, ιταλοί και έλληνες. Ξεκινώντας από τη Σεβίλλη τον Αύγουστο του 1519, πέρασαν τα Κανάρια νησιά, τη Βραζιλία και έφτασαν στην Αργεντινή τον Ιανουάριο του 1520. Στις 2 Απριλίου ο στόλος του Μαγγελάνου είχε συμπληρώσει 4 μήνες ψάχνοντας τα υποτιθέμενα στενά που θα τους έβγαζαν στο δρόμο για τις Ινδίες, όταν ξέσπασε ανταρσία σε 2 από τα πλοία. Η ανταρσία καταπνίγηκε και κάποιοι αρχηγοί των στασιαστών εκτελέστηκαν. Σε κάποιον Χουάν Σεμπάστιαν Ελκάνο, δόθηκε χάρη.

7 μήνες αργότερα, την 1η Νοεμβρίου, 3 από τα 5 καράβια (το ένα ναυάγησε χωρίς να χαθεί το πλήρωμα, το άλλο γύρισε στην Ισπανία) έβλεπαν για πρώτη φορά τον ωκεανό που ο Μαγγελάνος θα ονόμαζε "Ειρηνικό", λόγω των γαλήνιων νερών που αντίκρυσε. Το πέρασμα στο νότιο άκρο της Νοτίου Αμερικής, ονομάστηκε "Στενό του Μαγγελάνου".

Ταξιδεύοντας βορειοδυτικά, ο στόλος με 150 άνδρες φθάνουν στα νησιά των Φιλλιπινών. Εκεί, σε μια μάχη με ιθαγενείς, ο Μαγγελάνος σκοτώνεται από δηλητηριώδες βέλος. Οι απώλεις της μάχης οδηγούν το πλήρωμα να αφήσει πίσω του ένα καράβι. Το ταξίδι συνεχίζεται με τον Χουάν Σεμπαστιάν Ελκάνο και τα δύο εναπομείναντα καράβια να κατευθύνεται δυτικά. Ο στόλος χάνει συνεχώς άνδρες και το Τρινιντάντ βάζει νερά και εγκαταλείπεται. Στις 6 Σεπτεμβρίου του 1522 φθάνει στην Ισπανία με το πλοίο Βικτώρια και 18 άνδρες από αυτούς που ξεκινησαν το ταξίδι. Μεταξύ αυτών είναι και ο Νικόλας ο έλληνας.

Ο Μαγγελάνος έγινε ο πρώτος γνωστός άνθρωπος που ταξίδεψε σε όλους τους μεσηνβρινούς της γης. Ο Χουάν Σεμπαστιάν Ελκάνο με τους 18 άνδρες του, έγιναν οι πρώτοι άνθρωποι που είχαν κάνει τον περίπλου της γης.
πηγή: Wikipedia