Τρίτη, Ιανουαρίου 25, 2011

TOP 5 των πιστεύω μου ως πιτσιρικάς (5)

Ιστορία 5 - Η ευθύνη της τρομοκρατικής επίθεσης

Τη δεκαετία του '80 (ίσως και σήμερα) κάθε ρεπορτάζ τρομοκρατικής επίθεσης που σεβόταν τον εαυτό του τελείωνε με τα παρακάτου (sic) λόγια:
"Την ευθύνη ανέλαβε η οργάνωση (πχ) 17 Νοέμβρη".

Έχοντας συνηθίσει στην ιδέα πως το να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου είναι οπωσδήποτε κάτι θετικό, προσπαθούσα να καταλάβω το νόημα των λέξεων. Η φωνή της μάνας μου αντηχούσε μεταξύ των οστών του κρανίου μου: "Είσαι μεγάλο παιδί πια. Πρέπει να αναλαμβάνεις τις ευθύνες σου."


Σκεπτόμενος λοιπόν βαρέως και μακροχρονίως κατέληξα στο συμπέρασμα πως οι οργανώσεις αυτές είναι εκείνες που καθαρίζουν ένα μέρος μετά από μια έκρηξη βόμβας, περισυλλέγουν τους νεκρούς και περιθάλπτουν τους τραυματίες. Ένα λογικό ρεπορτάζ θα ήταν:
"Έκρηξη βόμβας χτες σε σταθμευμένο όχημα στην οδό Κατεχάκη. Τραυματίστηκε ένας περαστικός. Την ευθύνη ανέλαβε ο Ερυθρός Σταυρός". Οπότε μια ομάδα ανθρώπων με την ελβετική σημαία στην πλάτη κατέβαιναν, έβαζαν τον τραυματία στο νοσοκομειακό, φόρτωναν το κατεστραμμένο όχημα στο γερανό, και καθάριζαν το δρόμο με μάνικες.

Το μόνο που δεν κατάλαβα ποτέ είναι για ποιο ακριβώς λόγο το θεωρούσαν τόσο σημαντικό και το ανέφεραν τηλεοράσεις και ραδιόφωνα. Μήπως για να τσεκάρουμε αν έκαναν καλή δουλειά και να τους ξαναπάρουμε στην επόμενη;

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ναι όντως όλα τα παιδιά βρίσκουν ενδιαφέρον το αστυνομικό δελτίο.
Στην δικιά μου την γενιά πολλοί είχανε ένα fascination με το abstract mythological entity που ακούει στο όνομα Κοσκοτάς. Μερικοί νομίζαν ότι έχει σχέση με κότες κάτι αλλά οι πιο πολλοί τον θεωρούσαν μάλλον ορθά ως έναν unholy messenger of fear darkness and despair, νομίζω αν βάζανε σε παιδάκια του 88 να ζωγραφίσουν πως φαντάζονται τον Κοσκοτά ένα στα δύο έργα τέχνης θα ήταν τίγκα κθούλικο, τα άλλα μισά ένα ανθρωπάκι με ένα αλυσσοπρίονο στο χέρι, και οι υπόλοιποι δεν θα ζωγράφιζαν καν γιατί θα βάζαν τα κλάματα στο άκουσμα του απόκρυφου name αυτού του σατανίσκου.

civil είπε...

τι μου θύμισες... πόσες φορές δε μας είχε βάλει ο πατέρας στο αυτοκίνητο την κασέτα: "Ο Κοσκωτάς από τη φυλακή ομολογεί κι αποκαλύπτει"...

Ανώνυμος είπε...

στο βρώμικο '89 αναφέρεσαι?

civil είπε...

yeah...