
Στο Μουντιάλ του 1994 στις ΗΠΑ, η Ιταλία είναι μια ξεγραμμένη ομάδα. Περνάει ως τρίτη στην τετραπλή ισοβαθμία (!!!) του ομίλου της. Στους 16 αποκλείει μια εξαιρετική Νιγηρία με 2-1 στην παράταση. Ακολουθεί η εξαιρετική Ισπανία (2-1) και η καλύτερη Βουλγαρία όλων των εποχών (2-1). Στον τελικό κρατάει την Βραζιλία στο 0 αλλά το χαμένο πέναλτι του Ρομπέρτο Μπάτζιο θα της στοιχίσει τον τίτλο.
Στο Μουντιάλ του 1998 στη Γαλλία θα αποκλειστεί στους 8 από την υπερομάδα Γαλλία του Ζιντάν (0-0) με 3-4 στα πέναλτι. Η Γαλλία θα διασύρει στον τελικό τη Βραζιλία (3-0).
Στο Euro των Κάτω Χωρών (2000) χάνει τον τελικό πάλι από την υπερ-Γαλλία στην παράταση (1-2, ξαφνικός θάνατος).
Στο Μουντιάλ της Κορέας το 2002 θα αποκλειστεί στην παράταση (1-2) από την γηπεδούχο Νότιο Κορέα στον δεύτερο πιο σκανδαλώδες σπρώξιμο γηπεδούχου στην πρόσφατη ιστορία του παγκοσμίου κυπέλλου (πρώτο είναι το σπρώξιμο στον επόμενο αγώνα της Ν.Κορέας εναντίον της Ισπανίας (2-1)).
Το 2006 στα γήπεδα της Γερμανίας, κατακτά τον τίτλο.
Στο Euro Αυστρίας-Ελβετίας (2008) θα αποκλειστεί από την καταπληκτική Ισπανία με 2-4 –που αλλού;- στα πέναλτι (κανονικός αγώνας 0-0).
Γι’αυτό, την επόμενη φορά που θα αποφασίσετε να στοιχηματίσετε εναντίον της Ιταλίας σε αγώνα νοκάουτ, κάντε κάτι καλύτερο: δώστε τα σε μένα.
1 σχόλιο:
Για την ακρίβεια, από το 1988 έχουν περάσει 22 και όχι 32 χρόνια, αλλά τόσο επιμελώς με διαβάζετε! Ουστ!
Δημοσίευση σχολίου