Η νέα διπλωματία

Τα παλιά τα χρόνια (όταν ήμουν παιδί, δεκαετίες ’70-’80) για να κάνεις ένα πόλεμο χρειαζόσουν μια πολύ καλή δικαιολογία. Ακόμη κι ο Bill Clinton όταν επιτέθηκε στη Σερβία είχε όλο τον (υπόλοιπο) κόσμο στο πλάι του. Η επίθεση όμως του George W. Bush στο Ιράκ έπεισε όλο τον κόσμο πως στη νέα διεθνή πολιτική σκηνή δεν χρειάζονται αποδείξεις για τίποτε. Αρκούν οι προφάσεις. Κι αν αυτό είναι τραγικό, είναι παράλληλα και τρομερά επικίνδυνο! Αν πριν κάποια χρόνια έπιανες μια κυβέρνηση να ψεύδεται για ένα τόσο σημαντικό ζήτημα (όπως η στρατιωτική επέμβαση), η κυβέρνηση έπεφτε (αντιπαραβάλλετε Watergate με Μπους, Μπλερ). Τώρα πια όλοι είμαστε σίγουροι για τον πόλεμο που θα γίνει εναντίον του κακού (δημοκρατικά εκλεγμένου) πρόεδρου των καλών Ιρανών (που απλώς δεν τους αφήνουν να τον διώξουν). Και δεν κάνει κανείς τίποτα. Αλλά όπως είπε και η γνωστή ξανθιά: «Τελικά είναι Ιράν ή Ιράκ;»