Πέμπτη, Δεκεμβρίου 21, 2006

Παραμύθια

...με αφορμή τα Χριστούγεννα, θα βρείτε εδω:

KABAMARU

FIGHT BACK

ΜΙSIRLOU

ΚΩΛΟΓΡΙΑ

BITCH GIRL

Η ιδέα ήταν της... του... δεν ξέρω, πάντως ΟΧΙ δικιά μου!

Μάκβεθ

Του Γουίλιαμ Σαίξπηρ. Στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Διαβάστε το κείμενο. Αναπλάστε το στο μυαλό σας. Κι ύστερα πηγαίνετε να δείτε την καταπληκτική παράσταση του Νέου Κόσμου. Δεν πρέπει να προσθέσω τίποτε γιατί θα αφαιρέσω από τη μαγεία. Κάθε Τετάρτη & Πέμπτη 9.15, είσοδος 12€. Τις άλλες μέρες 15€. Κλείστε οπωσδήποτε θέσεις από πριν. Μέχρι 30/12.
*****

(H εικόνα είναι από τον Μάκβεθ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής)


ΥΓ Για όσους δεν κατάλαβαν: τα παραπάνω δεν είναι προτροπή. Είναι απειλή. Θα χάσετε αν δεν ακολουθήσετε πιστά τις οδηγίες!

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 20, 2006

Η Σίντι, το CD

(ένα καθόλου Χριστουγεννιάτικο παραμύθι...)

Mια φορά κι ένα καιρό ήταν η Σίντι, το CD. Η Σίντι γεννήθηκε στην Ιαπωνία και ταξίδεψε με πολλά άλλα μικρά, άγραφα CD σε ένα πολυυυύ μεγάλο πλοίο για ένα πολυυυύ μεγάλο ταξίδι.

Η Σίντι δεν θυμάται καθόλου την Ιαπωνία και το μεγάλο ταξίδι. Το πρώτο πράγμα που θυμάται η Σίντι είναι η φάτσα του Σωτήρη να τους λέει: «Βρε καλώς τα!». Ο Σωτήρης ήταν πολύ καλός μαζί τους. Άνοιξε τη συσκευασία και τα έβαλε σε ένα ψηλό ράφι να βλέπουν την κίνηση του μαγαζιού και κάθε μέρα τα ξεσκόνιζε με ένα μακρύ κόκκινο φτερό. Κάθε μέρα στις 9 ο Σωτήρης άνοιγε το μαγαζί και μέχρι το μεσημέρι υποδεχόταν τους πελάτες με ευγένεια. Ξανά άλλες τρεις ωρίτσες το απόγευμα και μετά ύπνο. Ύπνο όχι για το Σωτήρη, που πολλές φορές ερχόταν οι φίλοι του και τον έπαιρναν απ’ το μαγαζί τα βράδια, αλλά για τα CD. Ήταν ένα συνοικιακό μαγαζί με υπολογιστές και «αναλώσιμα».
- Τι σημαίνει «αναλώσιμα»;
είχε ρωτήσει η Σίντι μόλις έμαθε που βρισκόταν.
- Αναλώσιμος είναι κάποιος που μπορεί εύκολα να αντικατασταθεί. Κάνει τη δουλειά του και μετά τσαπ! Στα σκουπίδια!
της είχε απαντήσει ο Όθων, η οθόνη δίπλα της.


Ο Όθων ήταν ο πιο παλιός στο μαγαζί και τον σεβόταν όλοι. Είχε μάθει πολλά από τον Όθωνα η Σίντι. Το πρώτο πράγμα που έμαθε ήταν πως ήταν το 3ο CD σε μια συσκευασία των 10. Ευτυχώς η συσκευασία ήταν διαφανής και μπορούσαν να δούνε έξω. Μετά έμαθε για το μαγαζί, για το πόσο καλός ήταν ο Σωτήρης, για το πώς γινόταν οι συναλλαγές με χρωματισμένα χαρτιά και τώρα αυτό! Τσαπ! Στα σκουπίδια! Η Σίντι φρίκαρε μόλις το άκουσε!
- Θα κάνουμε τη δουλειά μας και κατευθείαν τσαπ! Στα σκουπίδια; Αυτό είναι ανήκουστο!
- Όχι, όχι κατευθείαν!
Την καθησύχασε ο Όθων.
- Μπορεί να σας κρατήσουν για μπακάπ, μπορεί να γράψουν πάνω σας κινηματογραφικές ταινίες, μυθιστορήματα, να ακούσετε τραγούδια, να δείτε πίνακες ζωγραφικής! Είναι τόσα πολλά που μπορεί να ζήσετε! Αυτός είναι και ο σκοπός σας: να ζήσετε για να δείτε, να ακούσετε και να μάθετε όσο περισσότερα πράγματα γίνεται! Και όταν έρθει η ώρα να πάτε στα σκουπίδια, να πείτε: «Άξιζε η ζωή μου με όλα αυτά που είδα κι έμαθα. Φεύγω χαρούμενος κι αφήνω τη θέση μου στις επόμενες γενιές»
«Πρέπει να είσαι πολύ σοφός Όθων», πετάχτηκε το 7ο CD, τέσσερα πατώματα κάτω από τη Σίντι.
«Αλίμονο! Όχι και τόσο!» απάντησε ο Όθωνας με τη βαριά φωνή του. «Η μοίρα του καθένα μας είναι να βγούμε από δω μέσα και να πάμε αλλού, να γνωρίσουμε καινούρια πράγματα, να τριφτούμε με τη ζωή! Κι εγώ έχω περάσει ήδη αρκετό καιρό εδώ μέσα!»
«Ποτέ δεν είναι αργά Όθωνα!» πετάχτηκε η Σίντι. «Κάποια μέρα θα σε πάρουν κι εσένα κι ίσως μας πάρουν κι εμάς και πάμε κάπου όλοι μαζί! Μη χάνεις το κουράγιο σου!»
Ο Όθωνας γύρισε και την κοίταξε γλυκά. «Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα μικρή μου! Εσάς, κάποια μέρα θα έρθει η ώρα σας. Εμένα δεν το βλέπω! Είμαι ένα χοντρό μόνιτορ με οθόνη 15 ιντσών. Κανείς δεν αγοράζει κάτι τέτοιο στις μέρες μας.»
Η Σίντι δεν ήξερε τι να πει. Γύρισε και κοίταξε το Σωτήρη που έκλεινε τα τελευταία φώτα στο μαγαζί. Πάτησε το κουμπί για να κατεβούν οι ηλεκτρικές γρίλιες.
«Καληνύχτα εμπόρευμα!» φώναξε με χαρούμενη φωνή.
«Πρέπει να έχω αρχίσει να τα χάνω!» σκέφτηκε και χαμογέλασε.
«Καληνύχτα Σωτήρη!» απάντησαν οι υπολογιστές, οι οθόνες και τα αναλώσιμα με μια φωνή!

Δευτέρα, Δεκεμβρίου 18, 2006

Ανέμελη ζωή...

Tην Παρασκευή πήγα στην Αθήνα. Ήταν εκεί οι φίλοι μου και παλιοί μου συμφοιτητές Γ και Γ. Ο ένας ήρθε για δουλειά, ο άλλος ζει πια εκεί. Κατά μια διαολεμένη σύμπτωση, ήμαστε και οι τρεις χωρίς τις γυναίκες μας. Και πως περιμένατε να περάσουμε το 24ωρο που θα ήμαστε μαζί;
Πήγαμε για καφέ στο Αττικό Άλσος (τρελή θέα, να πάρει λίγο μάτι από Αθήνα ο βόρειος)
Πήγαμε και φάγαμε "κορτσόπιτα" στη Νέα Φιλαδέλφεια (μια τρελή πίτα με γύρο και τυρί λιωμένο)
Γυρίσαμε σπίτι και παίξαμε πρέφα από τις 11 μέχρι τις 6 το πρωί.
Για την ιστορία, το παιχνίδι έληξε ισόπαλο (!).

Πουτάνα φοιτητική ζωή...

Τρίτη, Δεκεμβρίου 12, 2006

Η βίδα

(παιχνίδι με τράπουλα για τέσσερις παίκτες)
Το παρόν αποτελεί έναν ελάχιστο φόρο τιμής στο παιχνίδι για το οποίο έχασα δυο χρόνια από τη σχολή.



(Ενημέρωση 4/8/2010: Αναλυτικοί κανόνες και τρόποι παιξίματος της Βίδας υπάρχουν πλέον στην ελληνική Wikipedia)

Η βίδα είναι ένα παιχνίδι αγοράς-εκτέλεσης με μπάζες, όπως η πρέφα και το μπριτζ. Βασίζεται στους κανόνες του μπουρλότ, παιχνιδιού που συναντάται στη Βόρεια Ελλάδα, με την προσθήκη του γύρου αγοράς. Το ποστ περιλαμβάνει βασικούς κανόνες και συμβουλές για όποιον θέλει να μάθει πως παίζεται η βίδα. Εμπνεύστηκα από το ποστ του zpiderland το οποίο ήταν και ο λόγος που θυμήθηκα τα παλιά, καλά, φοιτητικά χρόνια… Εδώ απλώς προσπάθησα να κάνω μια πιο πλήρη αναφορά στους κανόνες του παιχνιδιού.
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ ΜΗΝ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΕ! ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΜΥΗΜΕΝΟΥΣ!

Βίδα: Βασικοί Κανόνες

Πρόκειται για upgrade στο παιχνίδι bourlotte (μπουρλότ). Η βίδα παίζεται με 4 άτομα. (2 ομάδες των 2 ατόμων) και χρειάζεται τα 32 "μεγάλα" φύλλα της τράπουλας (7,8,9,10,J,Q,K,A).
Τα φύλλα μοιράζονται όλα, ένα-ένα, οπότε ο κάθε παίχτης πρέπει να έχει στα χέρια του 8 από τα φύλλα της τράπουλας. Από τη στιγμή που τα φύλλα έχουν μοιραστεί ξεκινάει η διαδικασία της αγοράς όπου και αποφασίζεται ποιο χρώμα (♠♣♥♦) θα αποτελεί τα ατού (κόζια). Έπεται η διαδικασία της εκτέλεσης και της καταγραφής των πόντων.

Κανόνες παιξίματος (εκτέλεση):

Ο παίκτης που κάθεται δεξιά του παίκτη που μοίρασε, πετά ένα φύλλο στη μέση του τραπεζιού. Οι υπόλοιποι παίκτες αριστερόστροφα καλούνται να ακολουθήσουν δηλαδή να παίξουν ένα φύλλο ίδιου χρώματος πάνω από το δικό του. Ο παίκτης που έπαιξε το ισχυρότερο φύλλο είναι αυτός που κερδίζει τη μπάζα, δηλαδή παίρνει τα τέσσερα φύλλα και τα τοποθετεί ανάποδα μπροστά του, ως κερδισμένα για την ομάδα του. Επίσης, παίζει το πρώτο φύλλο (όποιο θέλει από τα φύλλα του) ξεκινώντας την επόμενη μπάζα.
Αν κάποιος παίκτης δεν έχει φύλλο χρώματος ίδιου με αυτό που ξεκίνησε, πρέπει να τσακίσει, δηλαδή να παίξει ατού (κόζι). Τα κόζια είναι ισχυρότερα από τα φύλλα των άλλων χρωμάτων. Όταν ο παίχτης παίζει κόζι, είναι υποχρεωμένος να ανέβει, δηλαδή να παίξει ένα κόζι που θα είναι ισχυρότερο από άλλα κόζια (1 έως 3) που πιθανόν έχουν παιχτεί στη συγκεκριμένη μπάζα.

Αν ένας παίχτης δεν έχει ούτε το χρώμα που ξεκίνησε, ούτε κόζι, παίζει ένα οποιοδήποτε άλλο φύλλο χωρίς δυνατότητα να πάρει τη μπάζα.

Ιεραρχία των φύλλων

Ανάλογα με την εξέλιξη της αγοράς αποφασίζεται τα φύλλα τίνος χρώματος θα είναι τα κόζια (ατού).
Στα κόζια η δυναμικότητα, αλλά και οι πόντοι που αντιστοιχούν στα φύλλα έχουν ως εξής:
J (20 πόντοι)
9 (14 πόντοι)
A (11 πόντοι)
10 (10 πόντοι)
K (4 πόντοι)
Q (3 πόντοι)
8 (0 πόντοι)
7 (0 πόντοι)

Στα υπόλοιπα χρώματα:
A (11 πόντοι)
10 (10 πόντοι)
K (4 πόντοι)
Q (3 πόντοι)
J (2 πόντοι)
9 (0 πόντοι)
8 (0 πόντοι)
7 (0 πόντοι)

Προσέξτε πως τα Α,Κ,Q,8,7 έχουν τους ίδιους πόντους και στα κόζια και στα υπόλοιπα χρώματα. Οποιοδήποτε κόζι όμως είναι ισχυρότερο φύλλο από οποιόδήποτε φύλλο άλλου χρώματος. Τα φύλλα 9,8,7 εκτός ατού, που δεν έχουν πόντους, λέγονται και λιμά.

Συμβουλή

Αν δεν έχετε εμπειρία από παιχνίδια με μπάζες (μπουρλότ, πρέφα, μπριτζ) ξεκινήστε παίζοντας μόνο την εκτέλεση, θεωρώντας ατού (πχ) τα καρά. Όταν κατανοήσετε τον τρόπο παιχνιδιού, προχωρήστε στα υπόλοιπα κεφάλαια.

Οι πόντοι

Σε κάθε παιχνίδι το σύνολο των πόντων είναι 162 (152 οι πόντοι των φύλλων και 10 πόντοι για όποια ομάδα πάρει την πατινή, την τελευταία μπάζα). Στους πόντους αυτούς, προστίθεται ο αέρας, οπότε το σύνολο των πόντων θα είναι 162+αέρα.
Αέρα λέμε τις τρίτες, τις τετάρτες, τις πέμπτες (τρία, τέσσερα ή πέντε συνεχόμενα φύλλα ίδιου χρώματος στην σειρά 7,8,9,10,J,Q,K,A), το καρέ (τέσσερις βαλέδες ή εννιάρια ή άσοι ή δεκάρια ή ρηγάδες ή ντάμες) και το μπουρλότ (ρήγας και ντάμα στα κόζια). Πιο συγκεκριμένα οι τρίτες δίνουν 20 πόντους, οι τετάρτες 50, οι πέμπτες 100. Οι πόντοι που δίνουν τα καρέ εξαρτώνται από το φύλλο. Καρέ με βαλέδες (J) δίνει 200 πόντους, καρέ με εννιάρια 150, καρέ με άσσους, 10άρια, ρηγάδες (Κ) και ντάμες (Q) δίνουν 100. Καρέ του 8 και του 7 δεν υπάρχει. Σε κάθε χεριά, αμέσως μετά την αγορά, οι δύο ομάδες συγκρίνουν τον αέρα τους δηλώνοντάς τον (εκτός του μπουρλότ). Η ομάδα του παίκτη που έχει τον ισχυρότερο συνδυασμό ξεκινά το παιχνίδι με τους πόντους που αναλογούν στον αέρα της (βλ.παράδειγμα). Η σειρά ισχύος των συνδυασμών στον αέρα είναι:
4ΧJ = 200 πόντοι
4X9 = 150 πόντοι
4XA = 100 πόντοι
4X10 = 100 πόντοι
4XΚ = 100 πόντοι
4ΧQ = 100 πόντοι
1 Πέμπτη στα κόζια = 100 πόντοι
1 Πέμπτη = 100 πόντοι
1 Τετάρτη στα κόζια = 50 πόντοι
1 Τετάρτη = 50 πόντοι
1 Τρίτη στα κόζια = 20 πόντοι
1 Τρίτη = 20 πόντοι

Σε περίπτωση που οι αντίπαλοι έχουν πχ από μια απλή Τετάρτη, υπερισχύει αυτή με το μεγαλύτερο φύλλο. Πχ η 8♥,9♥,10♥,J♥ («Τετάρτη στο βαλέ») είναι κατώτερη από την J♦,Q♦,K♦,A♦ (Τετάρτη στον άσσο»). Στην περίπτωση που και πάλι οι τετάρτες είναι ίσες, μετράει αυτή που είναι στα ατού.

Παράδειγμα 1: Αν οι δύο παίχτες της ομάδας Α έχουν δύο τρίτες (7,8,9 μπαστούνι & J,Q,K σπαθί) οι οποίες είναι και οι δύο μικρότερες από τη μια τρίτη που έχουν οι παίχτες της ομάδας Β (Q,K,A κούπα), τότε περνάει μόνο η τρίτη της ομάδας Β, δηλαδή η ομάδα Β θα πάρει +20 πόντους.

Παράδειγμα 2: Αν οι δύο παίχτες της ομάδας Α έχουν Τρίτη και Τετάρτη (7,8,9 μπαστούνι & 10,J,Q,K σπαθί) και οι παίχτες της ομάδας Β Τρίτη (Q,K,A κούπα), τότε περνάει ο αέρας της ομάδας Α, δηλαδή η ομάδα Α θα πάρει 50+20=70 πόντους.

Αν οι ανώτεροι συνδυασμοί των αντιπάλων είναι ισάξιοι (πχ δυο τετάρτες στον Κ) δεν μετράει καθόλου αέρας.

Στο τέλος του γύρου της εκτέλεσης κάθε ομάδα μετρά τους πόντους των φύλλων της +10 πόντους για την πατινή. Το άθροισμα πρέπει να είναι 162. Οι πόντοι κάθε ομάδας στρογγυλοποιούνται στην πλησιέστερη δεκάδα.

Στην περίπτωση που η ομάδα Α έχει μαζέψει στο τέλος του γύρου πχ 146 πόντους και η ομάδα Β 16 πόντους, τότε η στρογγυλοποίηση θα γίνει υπερ της ομάδας που έχει στις μπάζες της το κόζι J (δηλαδή το ανώτερο ατού στο παιχνίδι). Δηλαδή στο συγκεκριμένο παράδειγμα η ομάδα Α (που έχει τον J στα ατού) θα πάρει 150 πόντους και η Β 10. Το άθροισμα είναι τελικά πάντα 160 (λόγω της στρογγυλοποίησης). Στους πόντους αυτούς προστίθεται ο αέρας και το μπουρλότ (20 πόντοι). Όταν ένας παίχτης έχει Κ & Q στο χρώμα των ατου, τότε τη στιγμή που παίξει το πρώτο από τα δύο φύλλα κατά τη διάρκεια της εκτέλεσης λέει «μπουρλότ» και η ομάδα του παίρνει 20 πόντους. Οι πόντοι αυτοί δε χάνονται (δεν επηρεάζονται δηλαδή) από τον αέρα που μπορεί να έχει η αντίπαλη ομάδα.

Η αγορά

Τώρα μπορούμε πλέον να περάσουμε στην αγορά:
Έστω ότι έχουμε τους παίχτες Α,Β,Γ,Δ όπου ο Α είναι συμπαίκτης με τον Γ και ο Β με τον Δ. Αν είναι ο Α ο παίχτης που μοίρασε τα φύλλα τότε πρώτος μιλάει ο Β, ο οποίος κάθεται στα αριστερά του Α. Ο Β έχει δικαίωμα να ανοίξει αγορά, δηλαδή να προβλέψει τους πόντους που θα πάρει η ομάδα του αν ατού γίνει κάποιο συγκεκριμένο χρώμα. Αυτό το κάνει δηλώνοντας τους πόντους που προβλέπει να πάρει κατ’ ελάχιστο, καθώς και το χρώμα των ατού που προτείνει. Ο επόμενος παίκτης μπορεί να αυξήσει την αγορά, να πάει πάσο ή να βάλει βίδα (βλ. παρακάτω)

Πχ Δήλωση «90 τα καρά». Αυτό σημαίνει πως αγοράζει καρά στους 90 πόντους. Δηλαδή στοιχηματίζει πως η ομάδα του θα βγάλει την αγορά, δηλαδή θα συγκεντρώσει τουλάχιστο 90 πόντους αν παίξουνε με ατού τα καρά. Για την ακρίβεια, πρέπει να βγάλουνε τουλάχιστο 90 πόντους έχοντας προσθέσει και τον αέρα τους ή και πιθανό μπουρλότ, αλλά πρέπει και να έχουν βγάλει περισσότερους πόντους από τους αντιπάλους. Αν δεν καταφέρει να συγκεντρώσει τουλάχιστο 90 πόντους, τότε η αγορά μπαίνει μέσα, δηλαδή η ομάδα του δεν παίρνει πόντους και οι αντίπαλοι παίρνουν όλους τους πόντους (βλ. βαθμολογία)
Σημαντικό: πρώτα βλέπουμε αν οι πόντοι που μάζεψαν οι αγοραστές φτάνουν για να βγει η αγορά, και μετά γίνεται η στρογγυλοποίηση!

Το ελάχιστο άνοιγμα είναι 80 και από εκεί και πέρα οι δηλώσεις των παικτών πρέπει να είναι μεγαλύτερες από τις προηγούμενες, πολλαπλάσιο του 10, ενώ δεν υπάρχει καμία δέσμευση για το χρώμα.

Στο προηγούμενο παράδειγμα όπου ο Β άνοιξε 90 τα καρά, ο Γ μπορεί να αυξήσει την αγορά (πχ «100 οι κούπες») ή να πάει πάσο. Το πάσο δεν είναι δεσμευτικό, δηλαδή στον επόμενο γύρο (αν υπάρξει) μπορεί ο παίκτης να ανεβάσει την αγορά. Αν ακουστούν τρία συνεχόμενα πάσο όμως, η αγορά κατοχυρώνεται στον τελευταίο πλειοδότη.

Παράδειγμα αγοράς: Β πάσο
Γ 90 τα μπαστούνια
Δ 110 τα καρά
Α πάσο
Β 120 οι κούπες
Γ 130 τα μπαστούνια
Δ 140 οι κούπες
Α πάσο
Β πάσο
Γ πάσο
Η αγορά έκλεισε στους 140 πόντους με κόζια τις κούπες για τους Β-Δ.

Η βίδα

Στην τελευταία αγορά που έχει ακουστεί οι αντίπαλοι μπορούν να διακόψουν την διαδικασία της αγοράς, βάζοντας βίδα. Στο προηγούμενο παράδειγμα, ο Δ μετά την δήλωση τού Γ: «90 τα μπαστούνια» μπορεί να πει βίδα. Αυτό σημαίνει πως διπλασιάζονται οι πόντοι για τους οποίους παίζουν οι παίκτες και ξεκινά άμεσα η εκτέλεση. Πριν την εκτέλεση μπορεί η ομάδα που κάνει την αγορά (Α-Γ) να δηλώσει κόντρα βίδα, δηλαδή να τετραπλασιάσει τους πόντους που θα πάρει στην περίπτωση που βγάλει την αγορά «90 τα μπαστούνια». Μπορεί να μπει Τρίτη και τέταρτη βίδα εναλλάξ από τις ομάδες, διπλασιάζοντας κάθε φορά το στοίχημα.

Η βαθμολογία

Σε περίπτωση που οι αγοραστές βγάλουν την αγορά, παίρνουν τους πόντους που δήλωσαν κατά την αγορά, τους πόντους που έβγαλαν κατά την εκτέλεση και τον αέρα τους. Οι αντίπαλοι παίρνουν τους πόντους που έβγαλαν κατά την εκτέλεση και τον αέρα τους.
Σε περίπτωση που οι αγοραστές δεν βγάλουν την αγορά (μπούνε μέσα) δεν παίρνουν κανένα πόντο. Οι αντίπαλοι παίρνουν τους πόντους που δηλώθηκαν κατά την αγορά, όλους τους πόντους της εκτέλεσης (160) και όλο τον αέρα που πιθανόν δηλώθηκε στο παιχνίδι.
Σε περίπτωση βίδας, οι αγοραστές (αν βγάλουν την αγορά) ή οι αντίπαλοί τους (αν οι αγοραστές μπουν μέσα) παίρνουν: τους πόντους που δήλωσαν κατά την αγορά πολλαπλασιασμένους επί 2 (για κόντρα βίδα επί 4, για τρίτη βίδα επί 6, για τέταρτη βίδα επί 8), όλους τους πόντους της εκτέλεσης (160) και τον αέρα που δηλώθηκε στο παιχνίδι. Οι αντίπαλοι δεν παίρνουν τίποτε.
Όποια ομάδα ξεπεράσει τους 3550 πόντους παίρνει μια νίκη. Το παιχνίδι συνήθως παίζεται στις 2 νίκες.

Στρατηγική

Στη βίδα (όπως και στο μπριτζ) υπάρχουν κάποιοι άγραφοι κανόνες (σύστημα) ανοίγματος αγορών, ώστε μέσα από την διαδικασία της αγοράς να μπορούν να συνεννοούνται οι συμπαίκτες και να φτάνουν στη καλύτερη αγορά.

Μια γενική αρχή είναι πως όσο πιο χαμηλά μείνει μια αγορά, τόσο πιο εύκολα βγαίνει. Αν δηλαδή έχετε μια αγορά στα 100 (δηλαδή ποιότητα φύλλων εσάς και του συμπαίκτη σας που μπορούν να συγκεντρώσουν 100 πόντους) και 50 πόντους αέρα, τότε κατά την διάρκεια της αγοράς μπορείτε να φτάσετε μέχρι τους 150 πόντους. Αν όμως οι αντίπαλοί σας σταματήσουν στους 110 πόντους μπορείτε να πάρετε την αγορά πλειοδοτώντας στους 120 πόντους.

Ξεκινώντας το παιχνίδι παρατηρείστε το φύλλο σας.
Αν σε κάποιο χρώμα (πχ καρά) έχετε τουλάχιστο τριφυλλία (τρία φύλλα) με J ή 9 και έναν τουλάχιστο εξώφυλλο (δηλ. σε χρώμα εκτός του προηγούμενου) άσο, ανοίγετε μονή αγορά στο πρώτο χρώμα. Δηλαδή δηλώνετε «80 τα καρά» αν είστε ο πρώτος που ανοίγει αγορά ή προσθέτετε 10 πόντους στην τρέχουσα αγορά. Αν δηλαδή ο πρώτος παίκτης άνοιξε «90 τα μπαστούνια» εσείς πρέπει να ανεβείτε 10 πόντους δηλώνοντας «100 τα καρά». Αμέσως ο συμπαίκτης σας καταλαβαίνει πως έχετε τουλάχιστο τριφυλλία στα καρά με ένα από τα δύο μεγάλα ατού και έναν εξώφυλλο άσο (τον μπαστούνι, ή τον κούπα, ή τον τριφύλλι). Αυτές είναι οι ελάχιστες απαιτήσεις για να ανοίξετε αγορά και είναι η πιο συνηθισμένη περίπτωση.

Ο συμπαίκτης σας τώρα, πρέπει αν έχει τουλάχιστο δύο ατού, εκ των οποίων το ένα ο J ή το 9 που σας λείπει, να ανεβάσει την προσφορά σας κατά 10. Αν εκτός αυτών έχει και εξώφυλλους άσσους, προσθέτει και 10 πόντους για καθένα. Πχ για [9,10,Κ♦, Α,10,Q♠, K,7♣, 9,7♥] o συμπαίκτης σας σας δίνει 20 πόντους (αυξάνει 20 πόντους την τελευταία προσφορά). Αν η αγορά είχε μείνει στο «100 τα καρά», τώρα δηλώνει «120 τα καρά». Αν ο τρίτος παίκτης είχε ανεβάσει σε «110 τα μπαστούνια», τώρα πρέπει να πει «130 τα καρά».

Αν έχετε τουλάχιστο τριφυλλία (τρία φύλλα) με J ΚΑΙ 9 (τα δύο μεγαλύτερα ατού) και έναν τουλάχιστο εξώφυλλο (δηλ. σε χρώμα εκτός των ατού) άσο, ανοίγετε ζυγή αγορά. Δηλαδή δηλώνετε «90 τα καρά» αν είστε ο πρώτος που ανοίγει αγορά ή προσθέτετε 20 πόντους στην τρέχουσα αγορά. Αν δηλαδή ο πρώτος παίκτης άνοιξε «90 τα μπαστούνια» εσείς πρέπει να ανεβείτε 20 πόντους δηλώνοντας «110 τα καρά».

Γενικά οι κανόνες για τις δηλώσεις του ανοίγοντος φαίνονται στον Πίνακα 1. Οι απαντήσεις του συμπαίκτη -1η και 2η – φαίνονται στον Πίνακα 2.


ΠΙΝΑΚΑΣ 1: ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΑΝΟΙΓΟΝΤΟΣ

ΑΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΙ ΑΣΣΟΙ ΑΝΟΙΓΜΑ
3+ με J ή 9 1+ +10
3+ με J και 9 1+ +20
3+ με J και 9 και Α 1+ +30

ΠΙΝΑΚΑΣ 2: ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΥΜΠΑΙΚΤΗ

ΑΤΟΥ ΕΞΩΦΥΛΛΟΙ ΑΣΣΟΙ 1η ΑΠΑΝΤΗΣΗ 2η ΑΠΑΝΤΗΣΗ
1+ χωρίς J ή 9 0 πάσο πάσο
1+ χωρίς J ή 9 1 πάσο +10
1+ χωρίς J ή 9 2 πάσο +20
2+ με J ή 9 0 +10 πάσο
2+ με J ή 9 1 +20 πάσο
2+ με J ή 9 2 +30 πάσο

Θα παρατηρήσετε πως δεν έχω συμπεριλάβει πολλές εκδοχές, όπως το:
«απαντώ αλλά δεν έχω J ή 9. Έχω όμως 4 ατού και 2 εξώφυλλους άσσους. Δεν είναι κρίμα να πω πάσο ρισκάροντας να χάσουμε την αγορά;».
Φυσικά και είναι κρίμα. Αν η αγορά είναι προς το παρόν σε εσάς, πείτε πάσο και θα έχετε την ευκαιρία να ξαναμιλήσετε αν χρειαστεί. Αν όχι, δώστε στον ανοίγοντα 10 πόντους, ίσα-ίσα για να μην παραπλανηθεί πολύ και να μην χάσετε την αγορά.

Βέβαια έχει σημασία και αν παίζετε πρώτος εσείς ή ο συμπαίκτης σας, σε ποιο ύψος βρίσκεται η αγορά κλπ. Υπάρχουν πολλοί οι παράγοντες και είναι πολύ ωραίο, πέρα από τα βασικά των πινάκων, να δημιουργήσετε ένα δικό σας στυλ παιχνιδιού.

Όλες οι υπόλοιπες περιπτώσεις λοιπόν μένουν να τις ανακαλύψετε. Θυμάμαι μετά από μαραθωνίους βίδας, ατελείωτες συζητήσεις με τους φίλους μου για θεωρητικές καταστάσεις που μπορεί να προκύψουν.

Παίζετε ζάρια κ. Φάουστ;

Αν έχετε διαβάσει το Φάουστ του Γκαίτε, έχετε καταλάβει τις προεκτάσεις του κειμένου, έχετε διαβάσει σπίτι σας το κείμενο του Καρτελιά και έχετε συζητήσει με τον σκηνοθέτη, τότε θα καταλάβετε και πέντε πράματα από την παράσταση. Κρίμα για τις καλές ερμηνείες. Ιδιαίτερη μνεία στην μαγευτική χορευτική αφήγηση του Μεφίστο ως αερικό.

Στο θέατρο Άλεκτον, στον Κεραμεικό.

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 07, 2006

Φιλoι και bloggers

Υπάρχουν εδώ μέσα (εννοώ μέσα στην οθόνη, στο δίκτυο) πολλοί φίλοι bloggers, ή για να το πω καλύτερα, bloggers αδελφές ψυχές. Bloggers όπως η elee, η milisrou, ο κρέαλχος, που τους διαβάζω και νιώθω όπως όταν πίνω καφέ με φίλους. Που συζητάμε ατελείωτα με οποιοδήποτε θέμα. Από το «μου φάγανε το γκόμενο σε συναυλία της Έφης Θώδη» μέχρι το «πώς να κάνει πίσω ο Μπους με τόσο στρατό στο Ιράκ». Δηλαδή από άκρως ενδιαφέροντα (βλ. συναυλία Έφης Θώδη) μέχρι εμετικώς ανιαρά (βλ. Μπους). Καμμιά φορά τα θέματα μπερδεύονται (όπως το «πως θα μπορούσε να κάνει συναυλία ο Μπους με τη Θώδη;» ή «τι πιθανότητες υπάρχουν να σου φάνε το γκόμενο σιίτες μοναχοί στο Ιράκ;») αλλά αυτό δεν είναι το θέμα μας. Το θέμα είναι πως φαντάζομαι φανταστικούς καφέδες με τους φανταστικούς φίλους μου bloggers όπου περνάμε όλοι φανταστικά.

Από το Carrie Vs Bridget


Όμως τι πιθανότητα υπάρχει να γινόταν αυτό αν όντως γνωριζόμασταν; Αρκεί η πνευματική γειτονία με κάποιον για να περάσεις καλά μαζί του υπό ΚΣ (κανονικές συνθήκες – χημεία Β’ Λυκείου) σε ένα πραγματικό καφέ; Μήπως η elee έχει κόλλημα να πάμε σε κείνο το συγκεκριμένο καφέ στην Κυψέλη που πηγαίνει από το γυμνάσιο; Μήπως η milisrou έχει μεγάλη ευφράδεια γραπτώς αλλά ηχτικώς δεν το ανοίγει το ρημάδι να πει μια λέξη; Μήπως ο Κρέαλχος θέλει να πάμε στην ΑΕΚ όρθιοι με τους φανατικούς κι εγώ ξαναθυμηθώ την πλατυποδία μου; Μήπως, τέλος, όλοι σκεφτούν «καλό παιδί ο civil – τώρα πια δεν του έχει μείνει τίποτε ψυχολογικό απ’ την τερατογέννεση»;

Ποια είναι εκείνα τα στοιχεία που οδηγούν σε μια καλή –να μην το πω φιλία- όχι να το πω- να το πω πνευματική σχέση; Μήπως τελικά κρίνουμε τους άλλους από την πρώτη στιγμή με τον τρόπο που θα μας πλησιάσουν, θα μας απλώσουν το χέρι, θα μας χαμογελάσουν; Με τον τρόπο που κινούνται, που μιλούν, που σε εξερευνούνε; Ή και με πρακτικά πράγματα όπως αν σε τρελάνουν στην τράκα ή σε στήσουν μισή ώρα στο ραντεβού; Ή έχει σημασία μόνο το τι πιστεύουμε, πόσο αληθινοί είμαστε και πως το λέμε; (πράγματα που σε γενικές γραμμές φαίνονται και σε ένα προσωπικό blog)

Τρίτη, Δεκεμβρίου 05, 2006

TOP-5 παιγνιόχαρτων

Έχω μεγάλη εμπειρία στα παιχνίδια με τράπουλα. Ας μην ξεχνάμε πως αποφοίτησα από την μεγάλη (των παιγνιοχάρτων) σχολή της Θεσσαλονίκης. Μετά από μερόνυχτα λοιπόν πάνω στην πράσινη τσόχα (ή το σχεδιαστήριο, που όταν έμαθα Autocad το χρησιμοποιούσαμε για μπιρίμπα) κατέληξα στα 5 Best of the Best παιχνίδια:

Πρέφα
Ο βασιλιάς. Αριστοργηματικό παιχνίδι για τρία άτομα. Απαραίτητο για απόφοιτους του Πολυτεχνείου. (ίσως το μόνο πράγμα που ενώνει πολύ παλιές, παλιές και νέες γενιές μηχανικών!) Η εξέλιξή του με τέσσερα άτομα σε ζευγάρια, είναι το μπριτζ.

Ουίστ
Της ίδιας οικογένειας με την πρέφα. Η παραλλαγή που παίζαμε ως φοιτητές είχε το πλεονέκτημα πως δεν σε περιόριζε σε αριθμό ατόμων. Το σύνολο των παραλλαγών της ανέρχεται σε διψήφιο αριθμό.



Μπιρίμπα
Η εξέλιξη του κουμκαν και του Θανάση της δεκαετίας του ΄80. Ουσιαστικά είναι το πινάκλ αλλά με τέσσερα άτομα σε ζευγάρια. Το Νο 1 παιχνίδι σε δημοτικότητα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Και αυτό με άπειρες παραλλαγές από τόπο σε τόπο (ατού, περιορισμοί, χιλιάρες κλπ)
Βίδα
Η εξέλιξη του μπουρλότ. Για όσους δεν ξέρουν, το μπουρλότ είναι ευρύτατα διαδεδομένο στην Μακεδονία. Στη βίδα προστίθεται το στοιχείο της «αγοράς» (όπως στο μπριτζ. Το πλεονέκτημα από το μπριτζ είναι πως κατά την «εκτέλεση» (μετά την αγορά) παίζουν και οι τέσσερις πάικτες.
Είναι το παιχνίδι για το οποίο έχασα ένα χρόνο απ’ τη ζωή μου (κι απ’ τη σχολή μου). Πληρώνουν οι γονείς… Κι όμως! Δεν το μετάνιωσα ποτέ!
Κατά τη γνώμη μου, το καλύτερο παιχνίδι ever. Θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία!
Δηλωτή
Το παιχνίδι των παππούδων μου. Τέσσερις παίκτες σε ζευγάρια. Το πιο κλασσικό παιχνίδι στα καφενεία της Ηπείρου. Δημιουργεί έντονο σασπένς από την παράλληλη προσπάθεια των παικτών να μαζέψουν φύλλα και πόντους, αλλά ταυτόχρονα να κάνουν και «ξερή». Η ξερή συμβαίνει όταν με ένα φύλλο μαζεύεις όλα τα φύλλα του τραπεζιού. Δίνει 10 πόντους (όσους περίπου όλα τα υπόλοιπα φύλλα μαζί) και πανηγυρίζεται όπως τα γκολ σε ντέρμπι…

Ακολουθούν 66, πόκερ, κούπες, ραμμί, πινάκλ, αγωνία…