ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α: Άμεση και έμμεση φορολόγηση
Ας ξεκαθαρίσουμε κάτι: η αύξηση της άμεσης φορολογίας είναι καλό πράγμα. Και εξηγούμαι: καταρχήν άμεση είναι η φορολογία που πας και πληρώνεις στην εφορία. Έμμεση, αυτή που πληρώνεις αγοράζοντας ποτά, τσιγάρα, βενζίνη ή ΦΠΑ. Η βασική τους διαφορά είναι πως ενώ στην έμμεση, πλούσιοι και φτωχοί πληρώνουν το ίδιο, στην άμεση οι έχοντες μπορεί να πληρώσουν πολλές φορές περισσότερα από τους μη έχοντες.
Όταν λοιπόν το κράτος έχει πρόβλημα εσόδων και ανεβάζει την φορολογία του καπνού, εσύ που κάνεις ένα πακέτο την ημέρα και ο Τζίγγερ που κάνει επίσης ένα πακέτο, καλείστε να συνεισφέρετε εξίσου στον κρατικό κορβανά (πάντα ήθελα να τη γράψω αυτή τη λέξη!). Αν αντί γι’αυτό, το κράτος ανεβάσει τους φορολογικούς συντελεστές της άμεσης φορολόγησης πχ 1%, τότε εσύ με το εισόδημα των 1000€ το μήνα θα πληρώσεις παραπάνω 10€ και ο Τζίγγερ (του ενός εκατομμυρίου) 10.000€.
Άρα, αν δεν είσαι ο Τζίγγερ, πρέπει να είσαι κατά των έμμεσων και υπέρ των άμεσων φόρων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β: Διαβάζοντας την Ελευθεροτυπία
Την Παρασκευή 3/9/2010, σε ένα μάλλον κρυμμένο άρθρο στη σελίδα 53, διάβασα μια ακαταλαβίστικη είδηση: «Ταχύτερες μειώσεις στην φορολογία των κερδών τουλάχιστον 130.000 επιχειρήσεων προωθεί η κυβέρνηση μετά τις ζημιές 1,37 δις ευρώ που έγραψαν οι εισηγμένες το εξάμηνο, αλλά και τις πιέσεις που έχει ασκήσει ο ΣΕΒ.»
Ανάλυση του αδαή: Για ποιο λόγο μειώνεις την φορολογία κάποιου που έχει ζημία; Τι νόημα έχει; αφού φόρο πληρώνεις επί των κερδών, έτσι κι αλλιώς δεν θα πλήρωνε τίποτα! Απλά έτσι θα χάσεις τα έσοδα που θα είχες από κερδοφόρες εταιρείες! Γιατί να το κάνεις; Μήπως οι ζημίες δεν συμψηφίζονται με μελλοντικά κέρδη; Μήπως για τις πιέσεις που έχει ασκήσει ο ΣΕΒ;
Και συνεχίζει: «Μελετάται η επίσπευση της μείωσης των συντελεστών φορολόγησης των μη διανεμόμενων κερδών από το 24% σήμερα. Επίσης, προωθείται η μείωση του φορολογικού συντελεστή 40% που επιβάλλεται στα διανεμόμενα κέρδη των επιχειρήσεων, στο 24%.»
Ανάλυση του αδαή: Τα μη διανεμόμενα κέρδη, είναι τα κέρδη που μένουν στην επιχείρηση και γίνονται επενδύσεις για την ανάπτυξη της επιχείρησης. Είναι το κλειδί στην καπιταλιστική οικονομία, ο τροχός που την κινεί. Η επένδυση δημιουργεί παραγωγή, θέσεις εργασίας και τελικά, πρόοδο (υπό προϋποθέσεις, αλλά ας μην ξεφεύγουμε). Το άρθρο μας λέει πως από 24% θα πέσει στο 20% το 2014. Από την άλλη μεριά, τα διανεμόμενα κέρδη είναι αυτά που βάζει ο Τζίγγερ στην τσέπη. Κάποια τα κάνει Φερράρι, Τζιμπρίλ Σισσέ, βόλτες στη Μύκονο και γάμους στις Σπέτσες. Αλλά επειδή είναι πολλά, τα περισσότερα τα κρύβει σε μια τράπεζα στο Ρέγκενσντορφ (ελβετικό χωριό έξω απ’ τη Ζυρίχη). Αυτό (ειδικά το Ρέγκενσντορφ) αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη (μιας χώρας) και γι΄αυτό τα κέρδη αυτά φορολογούνται με βαρείς συντελεστές. Μέχρι χτες. Γιατί όπως φαίνεται, από το 40% θα πέσει στο 24%.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ: Για δυνατούς λύτες.
Και συνεχίζει το άρθρο: «Τα μερίσματα (των διανεμόμενων κερδών) θα φορολογούνται στη συνέχεια στην κλίμακα και θα συμψηφίζεται ο φόρος που έχει καταβάλει η εταιρεία. Μετά την παρακράτηση, το υπόλοιπο ποσό θα «ανεβαίνει» στην φορολογική κλίμακα μαζί με τα υπόλοιπα εισοδήματα του φορολογουμένου. Σε περίπτωση που ο φορολογούμενος ανήκει με βάση το εισόδημά του σε κλιμάκιο χαμηλότερο από αυτό που επιβαρύνεται με συντελεστή 40%, θα εκπίπτει η διαφορά της αρχικής παρακράτησης. Επισημαίνεται ότι με το προηγούμενο καθεστώς, τα κέρδη φορολογούνταν στην πηγή με συντελεστή 25%»
Ανάλυση του αδαή: Μάλλον δεν κατάλαβα καλά πριν. Ναι μεν θα φορολογούνται τα κέρδη σου με 24%, αλλά αν μετά καταλάβουν πως είσαι ο Τζίγγερ, θα σου ζητάνε και το υπόλοιπο 16% (πχ) που πρέπει να πληρώνουν τα άτομα της κατηγορίας σου (24+16 = 40%). Αλλά αυτή η επισήμανση στο τέλος με τρελαίνει: με το προηγούμενο καθεστώς, τα κέρδη φορολογούνταν στην πηγή με συντελεστή 25%! Μα τώρα δε λέγαμε ότι φορολογούνται με 40% αλλά θα το πάμε στο 24%;;;;;;;;;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Δε φταίει κανένας άλλος, εσείς που θέλατε τη δεξιά στην εξουσία! Φάτε τώρα Γιωργάκη!
Σημείωση: Τα πρόσωπα και οι τοποθεσίες που αναφέρονται παραπάνω, είναι φανταστικά. Για οποιαδήποτε σχέση με την πραγματικότητα, κατηγορείστε τη θεωρία πιθανοτήτων, εμένα, και τελικά, το Θεό.