Πέμπτη, Ιουνίου 07, 2007

o Ηρακλής και η λερναία Σπέτσα

Εδώ και αρκετό καιρό, διαβάζω την δίτομη ελληνική μυθολογία του Ρόμπερτ Γκρέιβς. Μνημειώδες έργο κι εγώ έχω φτάσει στα κεφάλαια του Ηρακλή.

Θέλω λοιπόν σήμερα, την 7η Ιουνίου, να την ανακυρήξω μέρα πένθους και μνήμης για όλα τα θύματα του Ηρακλή. Τον οποίο Ηρακλή ανακυρήσσω ως τον μεγαλύτερο δολοφόνο (επωνύμων θυμάτων) όλων των εποχών. Επειδή ο Ηρακλής έχει σκοτώσει ό,τι κινείται (κι ακόμη δεν έχω τελειώσει τα κεφάλαιά του) δεσμέυομαι να παρουσιάσω ένα πίνακα εις μνήμην όλων αυτών που σκότωσε το παληκάρι μας. Και βέβαια θα πρέπει να μάθετε πως ένα μικρό ποσοστό από αυτούς ήταν "κακοί" με την κλασσική έννοια του όρου. Οι περισσότεροι ήταν θύματα των επιθυμιών του.


Μετά από όλα αυτά, έχω αρχίσει να πιστεύω πως η λερναία ύδρα ήταν ένα φιλήσυχο φιδάκι που ζούσε αμέριμνο στα χωράφια.


Στην εικόνα: Ο Ηρακλής και οι Στυμφαλίδες όρνιθες

2 σχόλια:

toolman είπε...

γιατί ο ηρακλής κυκλοφορεί γυμνός με ένα ρόπαλο;

γιατί γαμάει και δέρνει! χο χο χο!

Σοφία είπε...

Χαχαχαχαχα μάλλον δίκιο έχεις για τον Ηρακλή, τη Λερναία Ύδρα και γενικώς.
Μακάρι να είχα κι εγώ κουράγιο να διαβάσω μυθολογία... Δυστυχώς έχω τη διάθεση αλλά όχι τη θέληση.