MYΘΙΣΤΟΡΗΜΑ

Σκεφτόμουν χτες ότι οι λέξεις είναι ιδιοκτησία του συγγραφέα: τις παίρνει μία-μία, δυο-δυο και τις τοποθετεί όπου θέλει και όπως θέλει. Εσύ τώρα, που διαβάζεις αυτές τις γραμμές, περιμένεις να δεις με ποια σειρά θα τοποθετήσω εγώ τις δικές μου λέξεις. Έχεις ένα στοιχείο όμως: την επικεφαλίδα μου!
Ναι, έχεις διαβάσει τη λέξη «μυθιστόρημα» και περιμένεις να ξετυλιχτεί ένας μύθος, μια ιστορία, οι λέξεις να αποκτήσουν μια σειρά κι ένα νόημα. Είναι ζαβολιά, αν το καλοσκεφτείς, ότι ήδη ξέρεις ένα μέρος αυτών που θέλω να πω, πριν καν το πω. Περιμένεις το μυθιστόρημα.


Όμως όχι! Οι λέξεις είναι δικές μου, στριφογυρίζουν στο δικό μου κεφάλι και δεν στις δίνω! Θα τις κρατήσω για μένα, να ομορφύνουν τον κόσμο του μυαλού μου. Να τις βάζω στη σειρά και να τις ανατοποθετώ και να τις αναδιατάσσω όπως γουστάρω και όποτε γουστάρω. Δεν τις πουλάω και δεν τις δίνω σε κανένα σας!

Κάνω τέχνη εγώ.